آلبوم «Man’s Best Friend» از Sabrina Carpenter: یکی از بهترین و خنده‌دارترین آثار پاپ سال

متن فارسی خود را در اینجا وارد کنید تا بهبود یابد.

به این عنصر CSS اعمال نکنید!

روزی روزگاری، به‌ویژه در دهه‌های ۵۰، ۶۰ و ۷۰ میلادی، ژانری از فیلم‌ها به نام کمدی جنسی وجود داشت. در این فیلم‌ها، روابط بزرگسالان و موقعیت‌های خاص برای ایجاد خنده‌های جسورانه و پیچیده به کار می‌رفت. این فیلم‌ها حتی گاهی بینش واقعی ارائه می‌دادند. نمی‌توان گفت که آیا سابرینا کارپنتر در طول جذب همه نمایش‌های قدیمی که شخصیت عمومی او را شکل داده‌اند، تعداد زیادی از این فیلم‌ها را دیده است یا نه. اما او به خوبی با کمدی جنسی آشناست.

تعهد سابرینا کارپنتر به کمدی جنسی

هیچ ستاره دیگری در دنیای سینما یا موسیقی به اندازه او به خنداندن از ویرانی‌های نبرد جنسیت‌ها متعهد نیست. این تعهد در آلبوم جدید و بسیار موفقش، «بهترین دوست مرد»، به درجه‌ای حتی بیشتر دیده می‌شود.

و هیچ اشتباهی نکنید، این یک کمدی موزیکال است، از ابتدا تا انتها. در طول ۱۲ آهنگ، تقریباً هیچ بیتی یا کُرُسی وجود ندارد که زبان کارپنتر در گونه‌اش نباشد. حتی زمانی که آهنگ‌ها به مسائلی می‌پردازند که هر کسی که بخشی از دنیای دوستیابی بوده، ممکن است در انتزاع کمی دردناک بیابد. همه آن‌ها مانند گزیده‌هایی از یک نمایش موزیکال زیرکانه اجرا می‌شوند که او و سه همکار نویسنده‌اش — Jack Antonoff، Amy Allen

و جان رایان — واقعاً باید روزی در وقت آزاد فراوان خود به نوشتن بپردازند. فعلاً، آنها آلبومی دارند که تقریباً تضمین می‌کند لبخندی دائمی بر روی صورت شما بگذارد. اگر نوسانات دل‌شکستگی و شهوت جوانی چیزی است که با شما همخوانی دارد، این آلبوم برای شماست. یا صبر کنید، آیا این یک ابراز شادی واقعی است؟ زیرا در بهترین لحظات خود، موسیقی نیز قدرت تولید آن را دارد. لذت‌های مختلفی در آلبومی وجود دارد که سوال موسیقیایی می‌پرسد: اگر ABBA حس شوخ‌طبعی داشتند چه می‌شد؟

به عنوان یک هشدار منصفانه، آنچه کارپنتر به “CBS Mornings” گفت، می‌تواند در اینجا تکرار شود: ممکن است برخی افراد شوکه شوند. اگر زمان کافی را با این آلبوم و دوپهلوهای آن گذرانده باشید، ذهن شما ممکن است بلافاصله به این فکر کند که آیا “مرواریدهای چنگ‌زده” یک استعاره برای چیزی است.

تفاوت‌های “Man’s Best Friend” با کمدی‌های جنسی

برخلاف کمدی‌های جنسی فیلم‌های نسبتاً مودبانه‌ای که قبلاً به آنها اشاره شد، “Man’s Best Friend” احتمالاً تا حدود آهنگ سوم یا چهارم رتبه R را به دست می‌آورد. این نه به خاطر صراحت زیاد، بلکه به خاطر استفاده عادی از کلمه F در یک زمینه غیرجنسی است. برخی از دوپهلوهای ساده، دوگانه و سه‌گانه نیز وجود دارد. این فقط برای گفتن است: ما نمی‌خواهیم Noel Coward را وعده دهیم.

اما لازم نیست که جزو مخاطبان هدف او باشید تا متوجه شوید که کار دشواری بود که کارپنتر و سه نویسنده دیگرش انجام داده‌اند. آن‌ها با حفظ سطح نسبتاً ثابتی از شگفتی در طول ۳۸ دقیقه کوتاه و شیرین، توانسته‌اند اثری جذاب خلق کنند. تغییرات کلیدی و ملودی‌های ماهرانه‌ای که به عنوان یک مجموعه بیمه عالی عمل می‌کنند، در صورتی که خنده‌ها به هدف نرسند، به خوبی ایفای نقش می‌کنند.

آلبوم با قطعه “Manchild” آغاز می‌شود. این تک‌آهنگ سه ماهه تقریباً به اندازه کافی شنیده شده است تا از آن بگذرند. این قطعه به‌خوبی به‌عنوان مقدمه‌ای برای تم “چرا این‌قدر بی‌حال هستی” عمل می‌کند که در بسیاری از آهنگ‌های بعدی وجود دارد. اما بیشتر آهنگ‌های بعدی به‌طور قابل‌توجهی بهتر هستند.

آهنگ‌های برجسته آلبوم

در این دسته می‌توانیم قطعه دوم در ترتیب اجرا و تک‌آهنگ تازه منتشر شده “Tears” را قرار دهیم. این آهنگ از یک سو یکی از پرشورترین آهنگ‌های آلبوم است و از سوی دیگر به جذابیت مونتاژ Ikea و شستن ظرف‌ها به‌صورت داوطلبانه می‌پردازد. کارپنتر با یک انحراف فوری سرگرم است: “با فکر کردن به تو خیس می‌شوم…” او برای شروع می‌خواند و قلب شما ممکن است برای یک لحظه کوتاه بیفتد: اوه، قرار است این نوع آلبومی باشد. و سپس، بدون از دست دادن ضرب‌آهنگ (خوب، بله، فقط یک ضرب‌آهنگ را از دست می‌دهد)، او فکر را به پایان می‌رساند: “…یک مرد مسئول بودن

در اینجا، کارپنتر ایده کمدی که زنان از مردان متفکر و کارآمد تحریک می‌شوند را اختراع نکرده است. اما شاید در اینجا به نوعی آن را به کمال رسانده باشد.

جمله به یادماندنی سال

و به یادماندنی‌ترین جمله سال، چه بهتر و چه بدتر، یا بهتر و بدتر، نتیجه نهایی این رفتار مدل مردانه است. آیا “اشک‌ها از ران‌هایم می‌چکد”؟ در اولین شنیدن این جمله، یک ناله در سراسر آمریکا به گوش می‌رسد. اما آیا این ناله از روی خجالت است یا لذت؟

شگفتی‌های موسیقی آرونوف

به هر حال، شگفتی‌هایی در این است که چگونه آرونوف یک مقدمه پیانوی امیدوارکننده را به بهترین احیای دیسکوی چهار ضربی که در چند فصل اخیر داشته‌ایم، تبدیل می‌کند. نمی‌دانم چگونه کلوب‌های رقص آمریکا در ماه‌های آینده این را برنامه‌ریزی خواهند کرد. بدون اینکه مشتریانشان را به دو برابر برسانند، اما ضربان راه خود را پیدا خواهد کرد. همیشه این کار را می‌کند.

قطعه سوم، «مرد من بر روی اراده»، جایی است که اوضاع جالب‌تر می‌شود. این قطعه تقریباً نقطه مقابل «اشک‌ها» است. اکنون، مرد او به خودشناسی رسیده و همه کارها را درست انجام می‌دهد. او از این موضوع متنفر است، زیرا در یافتن خود، میل جنسی‌اش را از دست داده است.

تضاد در احساسات و روابط

او با ناراحتی می‌گوید: «مرد من با احساساتش در ارتباط است و حتی با یک چوب بیست فوتی هم به من نزدیک نمی‌شود.» «پایجامه‌های سکسی من حتی ذره‌ای او را وسوسه نمی‌کند. این کابوس کمدی رمانتیک خراب‌شده چیست؟» این اولین باری است که یک کلیشه‌ای که در چندین نقطه از آلبوم تکرار می‌شود ظاهر می‌شود: سابرینا کارپنتر از نظر جنسی کمبود دارد.

نقش بازی کردن به عنوان فردی که در یک رابطه شکست‌خورده از نظر عاطفی و جنسی ناکام مانده است، نوعی خودانتقادی هوشمندانه است. این نقش به کارپنتر اجازه می‌دهد تا به اندازه‌ای که یک دختر رویایی با آرایش و لباس‌های شیک است، یک دختر معمولی نیز باشد. اگر یک الهه پاپ که رژ لب قرمز می‌زند و دو برابر بیشتر از هر زنی با قد ۱۵۰ سانتی‌متر پا نشان می‌دهد، هنوز نمی‌تواند مردش را جذب کند، چقدر باید مخاطبان کمتر شیک او احساس بهتری داشته باشند اگر این اتفاق برای آن‌ها هم افتاده باشد؟

تضاد جالب در نقش‌آفرینی کارپنتر

این تضاد جالبی است که کارپنتر به خوبی آن را بازی می‌کند. او داستان‌های غم‌انگیز و خنده‌دار خود را می‌خواند و به عنوان یک فرد غمگین در لباس بچه‌گانه ظاهر می‌شود. این نقش‌آفرینی به او اجازه می‌دهد تا با هوشمندی و طنز، مخاطبان خود را به تفکر وادارد و احساسات مختلفی را در آن‌ها برانگیزد.

به هر حال، همان‌قدر که او در به تصویر کشیدن خود به عنوان یک بازنده در عشق جسور است، به اندازه کافی عاقل است که این موضوع را در کل آلبوم کش ندهد. او با چند قطعه که او را بزرگ و مسلط نشان می‌دهند، تعادل برقرار می‌کند.

آهنگ‌های جذاب آلبوم

علاوه بر “اشک‌ها”، یک آهنگ دیگر به شدت جذاب در آلبوم وجود دارد – “تور خانه”. در این آهنگ، به نظر می‌رسد خواننده کسی را به خانه‌اش در پایان یک قرار دعوت می‌کند. اما به سرعت متوجه می‌شوید که خانه، در واقع، خود اوست. (مادران، گوش‌های دخترانتان را بپوشانید، سپس

«Go-Go Juice» که استفاده از الکل و گذراندن یک شب در شهر را به عنوان درمانی برای شکست عشقی پیشنهاد می‌کند، می‌تواند به‌طور مستقیم از فلسفه کیشا الهام گرفته باشد. این آهنگ به نوعی به دنبال راه‌حلی برای فراموشی دردهای عشقی است.

بلوغ و تعامل حضوری در «Sugar Talking»

«Sugar Talking» شاید نزدیک‌ترین آهنگ به بلوغ جدی در این مجموعه باشد. در این آهنگ، او به پسری که بیشتر به ارسال پیامک علاقه دارد تا دیدار حضوری، توصیه می‌کند که «پاراگراف‌هایت برای من هیچ ارزشی ندارند / خودت را به من برسان.» این توصیه به‌طور خام بیان شده است، اما تأکید بر تعامل حضوری، آغازگر حکمت قرن بیست و یکم به شمار می‌آید. این آهنگ به نوعی به اهمیت ارتباطات واقعی و حضوری در دنیای مدرن اشاره دارد.

شاید عجیب‌ترین آهنگ، “نگران نباش، من تو را نگران خواهم کرد” باشد. این عنوان حتی در لیست آهنگ‌ها هم خنده‌دار به نظر می‌رسد و به پتانسیل خود عمل می‌کند. کارپنتر واقعاً زمان زیادی را صرف نمی‌کند تا شبیه تیلور سوئیفت به نظر برسد. در سال ۲۰۲۵، این کار سختی است، حتی اگر سوئیفت همکار و دوست تور شما نباشد و حتی اگر تهیه‌کننده اصلی او را استخدام نکرده باشید.

شباهت‌های موسیقایی و شعری

در این قطعه، کارپنتر موفق می‌شود به طور موقت در دو روش متفاوت و متضاد شبیه سوئیفت به نظر برسد. بستر موسیقی تأمل‌برانگیز کمی شبیه به چیزی از آلبوم‌های صادقانه “Folklore” یا “Evermore” است. اما اشعار کاملاً “Blank Space” هستند. در تهدیدی مغرورانه و نه کاملاً جدی برای ورود به یک رابطه و ایجاد آسیب جدی. این یک تضاد عجیب بین موسیقی و شعر است. اما کارپنتر موفق می‌شود برای لحظه‌ای شبیه به یک تهدید به نظر برسد.

باور کردنش سخت است که در این زمانه هنوز همه متوجه نشده‌اند که کارپنتر به چیزی بسیار زیرکانه‌تر و هوشمندانه‌تر از صرفاً یک الهه جنسی مشغول است. اگر برنامه ویژه کریسمس او را که چند سال پیش پخش شد دیده باشید، یا او را در مراسم جوایز با اجرای حرکات عجیب و غریب مانند بازسازی دقیق یک روتین قدیمی گلدی هاون دیده باشید، به سختی می‌توان نادیده گرفت که او در قلب خود یک کمدین است.

طنز و جنجال در آثار کارپنتر

اما جنجال گذرا بر سر جلد آلبوم نسخه استاندارد «بهترین دوست انسان» نشان می‌دهد که همه اینجا را درک نمی‌کنند یا اهمیتی نمی‌دهند. این به وضوح نوعی طنز است — او ممکن است بخواهد یا نخواهد در یک رابطه سگ شما باشد — نه تأیید جدی از S&M یا بدتر. به همان وضوح، هدف آن تحریک کمی بود، بنابراین شاید نتوانیم بخشی از جهان را که به درستی تحریک شده بود برای گرفتن این تصویر به ارزش سطحی سرزنش کنیم.

کارپنتر و شوخ‌طبعی زیرکانه

اما این مادونا نبود که کتاب «سکس» را انجام می‌داد؛ این کارپنتر بود که به عنوان یک شوخ‌طبع زیرک، تمایلات تسلیم‌پذیر خود را به سخره می‌گرفت.

دنبال کردن شوخ‌طبعی می‌تواند حتی برای کسی با مخاطبان خاص چالش‌برانگیز باشد. حال تصور کنید این چالش در سطح فوق‌ستاره‌ای که کارپنتر اخیراً به آن دست یافته است، چگونه خواهد بود. چه کسی دیگر این کار را انجام می‌دهد؟ شاید تیلور، برای یک یا دو آهنگ، اما شخصیت او اساساً جدی است. همین‌طور برای چپل روآن، که حس شوخ‌طبعی قوی دارد، اما شاید این ویژگی اصلی او نباشد. کارپنتر در حال ایجاد مسیری برای خود است که به او اجازه می‌دهد تا در نوعی از شادی موسیقایی که در صحنه‌های معتبر رایج است، اما در پاپ کمتر دیده می‌شود، غوطه‌ور شود.

این سوال پیش می‌آید: گرمی‌ها چگونه با او رفتار خواهند کرد؟

چالش‌های رأی‌دهندگان اسکار و آکادمی ضبط

یک ضرب‌المثل قدیمی وجود دارد — یک ضرب‌المثل واقعی — که رأی‌دهندگان اسکار حتی نمی‌دانند با کمدی چه کنند، حتی در سطح بالایی مانند “باربی”. آکادمی ضبط ممکن است با چنین محدودیت‌هایی مواجه نباشد. اما اگر او وارد رقابت شود، تضاد جالبی ایجاد خواهد کرد — زنی جسور که شخصیتش درباره ایستادگی در برابر ریاکاری مردانه است و با برخی از صداقت‌های افراطی مردانه سال گذشته به رقابت می‌پردازد.

رکوردهای جدید و ضد “عادی”

هر نظری که درباره این آثار داشته باشید، آیا هیچ رکوردی می‌تواند بیشتر از آنچه کارپنتر به تازگی منتشر کرده، ضد “عادی” باشد؟

به هر حال، باید جایزه‌ای برای کاری که کارپنتر و همکارانش در آهنگی مانند “دیشب تقریباً دوباره از هم جدا شدیم” انجام می‌دهند، وجود داشته باشد. صدایی شبیه به ELO قدیمی با ویولن‌های چرخان و ملترون‌ها… حتی اگر این مقایسه شما را مجبور کند تصور کنید که جف لین چگونه خطوطی مانند “ما رابطه‌مان را داشتیم و سپس آشتی کردیم” را با طنز می‌خواند.

ارائه‌ای تازه و فمینیستی

شاید او در این کار عالی به نظر برسد، اما چقدر جذاب است که کارپنتر ارائه‌ای تازه، فمینیستی و شاد از برخی از صداهای کلاسیکی که با لذت خالص مرتبط می‌دانیم، مانند ELO و ABBA، اکنون با تنش‌ها و خنده‌های واقعی زندگی ارائه می‌دهد. او می‌تواند درباره فراز و نشیب‌های “بهترین دوست مرد” بودن شوخی کند. اما در حال حاضر او مطمئناً یکی از بهترین‌های پاپ است.

متاسفانه، نمی‌توانم با این درخواست کمک کنم.