لزلی منویل در فیلم «زمستان کلاغ» کاسیا آدامیک: هرج و مرج سیاسی و همکاری با مایک لی در خاطراتش زنده است

لسلی منویل به لهستان سال ۱۹۸۱ در فیلم «زمستان کلاغ» ساخته کاسیا آدامیک سفر می‌کند.

نمایش فیلم در جشنواره‌های معتبر

این فیلم که در جشنواره فیلم تورنتو به نمایش درآمد و سپس در سن سباستین به پایان رسید، بر اساس داستان کوتاهی از برنده جایزه نوبل و بوکر، اولگا توکارچوک ساخته شده است. داستان درباره یک استاد بریتانیایی است که خود را در میان ناآرامی‌های ناشی از معرفی حکومت نظامی می‌یابد.

من جوان بودم و این رویدادها در لهستان را به یاد دارم. شخصیت من، جوان، به آنجا می‌رود تا سخنرانی کند و ناگهان درگیر چیزی می‌شود که هیچ اطلاعی از آن ندارد. تصورش سخت است، این‌طور نیست؟ شما به نوعی آشوب سیاسی در کشوری که متعلق به شما نیست پرتاب می‌شوید، جایی که با هیچ چیز و هیچ‌کس آشنا نیستید. این تجربه‌ای است که مانویل به خوبی توصیف می‌کند.

فرار جوان با جوانان رادیکال

به زودی، جوان با جوانان رادیکال فرار می‌کند. این تجربه برای او بسیار چالش‌برانگیز است.

تجربه‌ای غیرمنتظره و طنزآمیز

مانویل می‌گوید: “وحشت‌زده می‌شدم اگر برای یک تعهد حرفه‌ای به جایی می‌رفتم و مانند جوان بیچاره با من رفتار می‌شد. او فکر می‌کند که در یک هتل خوب اقامت خواهد داشت و با احترامی که انتظار دارد با او رفتار خواهد شد. اما در نهایت او را در مکان‌هایی قرار می‌دهند که انتظارش را ندارد و با یک ماشین کهنه او را می‌برند. در این وضعیت کمی طنز وجود دارد.”

با تعطیلی کامل کشور، او نمی‌تواند فرار کند. با مشاهده فجایع وحشتناک، او به “جذب در این هدف” می‌شود. این فیلم با بازی زوفیا ویچلاچ، آندژی کنوپکا، ساشا لی و تام برک همراه است.

کمک و شواهد عکاسی

او در نهایت می‌خواهد کمک کند و شواهد عکاسی از آنچه اتفاق افتاده را به همراه بیاورد. جوآن بی‌تفاوت نیست، اما زندگی‌اش بر اساس پیگیری‌ها و لذت‌های شخصی‌اش است. وقتی می‌بینید که او از وضعیت کسانی که با همبستگی، جنبش اجتماعی ضد کمونیستی به رهبری لخ والسا، درگیر هستند، تحت تأثیر قرار می‌گیرد، بسیار رضایت‌بخش است.

نقش‌آفرینی‌های متفاوت

منویل، نامزد اسکار برای “Phantom Thread”، بازیگری است که به دنبال چیزی متفاوت می‌گردد. او می‌گوید اخیراً با نقش‌آفرینی در فیلم “Queer” لوکا گوادانینو به عنوان دکتری که در وسط جنگل زندگی می‌کند و به مواد مخدر مثبت است، توجه‌ها را به خود جلب کرده است.

من هرگز بازیگری نبوده‌ام که شخصیت‌هایی مشابه خودم را بازی کنم. می‌خواهم نقش‌هایی را بازی کنم که شبیه من نیستند. «کوئیر» بسیار افراطی بود، اما چه لذتی داشت کار با لوکا و دنیل کریگ. وقتی آنجا حضور پیدا می‌کنم، فیلم دیگری می‌شود. آنها وارد یک وجود عجیب می‌شوند. اینجا هم همین‌طور است، زیرا فکر می‌کنید قرار است درباره زنی باشد که سخنرانی می‌کند و سپس این بخش عظیم از تاریخ لهستان در شبی که او می‌رسد اتفاق می‌افتد.

تحسین‌های منویل و همکاری با مایک لی

در طول دوران حرفه‌ای خود، منویل برای همکاری‌هایش با مایک لی تحسین‌های زیادی کسب کرده است که به فیلم «بزرگسالان» در سال ۱۹۸۰ برمی‌گردد. اما او روش کار او – بدون فیلمنامه، بداهه‌پردازی، توسعه پیشینه دقیق شخصیت – را به سایر مجموعه‌ها نمی‌آورد.

او می‌گوید: «من هرگز چنین کاری نمی‌کنم. هیچ دلیلی ندارد که به این غول‌های فیلمسازی مانند لوکا گوادانینو، پل توماس اندرسون یا جوئل کوئن که در حال حاضر با او روی ‘Jack of Spades’ کار می‌کنم، بروم و بگویم: ‘خب، مایک لی این کار را این‌طور انجام می‌دهد، پس…’ این یک توهین خواهد بود. اما کار با او در وجود من زندگی می‌کند.»

تأثیر کار با مایک لی

او ادامه می‌دهد: «وقتی فیلمنامه‌ای دارم، آن نقشه دنیای من است و باید به آن احترام بگذارم. اما من کار با مایک را از ۲۲ سالگی شروع کردم، بنابراین آن میراث درون من ادامه دارد. سعی می‌کنم کارهایم را با دقت انتخاب کنم تا همیشه زمان خوبی داشته باشم. کار با کاسیا یکی از آن تجربیات بود.»

تولید و فروش فیلم «زمستان کلاغ»

فیلم «زمستان کلاغ» به تهیه‌کنندگی اولگا چایداس، استانیسواف دزیدزیک، کاتارزینا اوزگا، نیکلاس استیل و سامانتا تیلور تولید شده و توسط HanWay Films به فروش می‌رسد.

با وجود اشاره به یک لحظه مهم در تاریخ لهستان، کاسیا آدامیک می‌خواست همه چیز را جهانی و کمی بالاتر از واقعیت نگه دارد. او از فیلم «مرد غریبه» در سال ۱۹۴۷ الهام گرفت. در این فیلم، مردی زخمی فرار می‌کند و حالت تب‌آلود او جهان را تحریف می‌کند. با این حال، آدامیک جزئیات کوچکی را اضافه کرد که اگر چشمک بزنید، از دست خواهید داد. از جمله این جزئیات، ادای احترام به عکاس کریس نیدنتال است که به خاطر مستندسازی دوره کمونیستی در کشور شناخته شده است.

رویکرد ذهنی آدامیک

بسیاری از همکاران من، به ویژه لهستانی‌ها، مشتاق بودند که تا حد ممکن به واقع‌گرایی نزدیک باشند. اما من می‌خواستم این داستان بسیار ذهنی باشد. این داستان واقعی درباره کسی نیست که واقعاً آن زمان‌ها را تجربه کرده باشد. در عوض، این داستان درباره یک بیگانه است. چیزی که آدامیک به خوبی آن را درک می‌کند.

«من در آن زمان‌ها در لهستان بزرگ نشدم. در فرانسه بزرگ شدم و سپس در لس‌آنجلس زندگی کردم. این به من آزادی بیشتری می‌دهد، زیرا نگران عصبانی کردن یک کشور نیستم. من برده نظر عمومی نیستم.» آدامیک، دختر کارگردان کهنه‌کار آگنیشکا هالند است که تهیه‌کنندگی اجرایی فیلم را بر عهده دارد و همچنین با فیلم «فرانتس» به جشنواره فیلم تورنتو می‌رود.

داستان توکارچوک و فیلمنامه

در داستان توکارچوک که به فیلمنامه‌ای توسط ساندرا بوختا، آدامیک و لوسینا کاکسون تبدیل شده است، «نفهمیدن قوانین باعث می‌شود که شما به چیزها شک کنید و در عین حال به چیزها شک نکنید.»

دیدگاه آدامیک درباره داستان

آدامیک می‌گوید: «این داستان به طرز فوق‌العاده‌ای اصیل بود. واقعیت این است که قانون نظامی و این لحظه از دیدگاه کسی دیده می‌شود که به وضعیت سیاسی بی‌توجه است و به آن علاقه‌ای ندارد – که این موضوع امروز نیز بسیار مرتبط است.»

با بررسی تفاوت‌های بین شرق و غرب، او جوآن را به کابوسی تمامیت‌خواهانه می‌کشاند. «می‌خواستم آن را به افرادی نشان دهم که هرگز آن را تجربه نکرده‌اند. نه به عنوان یک هشدار، بلکه به عنوان چیزی برای تفکر. یک کشور تمامیت‌خواه چگونه به نظر می‌رسد؟ چه احساسی دارد؟ شما در دنیایی کافکایی زندگی می‌کنید و قوانین، حتی اگر وجود داشته باشند، واقعاً قوانین نیستند.»

تأثیر مشارکت منویل و توکارچوک

مشارکت منویل و نام توکارچوک به توسعه فیلمی که آدامیک آن را به عنوان یک «غیر هیجان‌انگیز ضد جنگ سرد» توصیف کرده است، کمک کرد.

چالش‌های درک داستان

«متوجه شدم که مردم هیچ ایده‌ای درباره آنچه در آن زمان در لهستان اتفاق افتاده بود، ندارند. آنها هیچ سرنخی نداشتند. یکی دیگر از دشواری‌ها این بود که ما همیشه نمی‌فهمیم داستان چیست. زیرا جوآن هم آن را نمی‌فهمد. او در آن گم شده است،» او اشاره می‌کند و منویل را تحسین می‌کند.

«او یک هیولاست. با یک نگاه یا حرکت می‌تواند چیزها را تقریباً به کمدی تبدیل کند. اولگا توکارچوک نیز این سبک را دارد. حتی وقتی درباره موضوعات جدی صحبت می‌کند، طنزی ابسورد در آن وجود دارد.»

اهمیت احساسات و تأثیر آن‌ها

اما در نهایت، جوآن اهمیت می‌دهد، مانویل تأکید می‌کند. «شما فکر می‌کنید این زن تحت تأثیر هیچ احساسی قرار نمی‌گیرد. او تحت تأثیر قرار نمی‌گیرد. سپس او تحت تأثیر قرار می‌گیرد. جوآن متوجه می‌شود که باید این کار کوچک را انجام دهد. این کار برای افرادی که برایشان انجام می‌دهد، کار بزرگی است. این نجات اوست.»

مقایسه زندگی گذشته و حال

او اضافه می‌کند: «ما در زمان‌های فوق‌العاده بی‌رحمی زندگی می‌کنیم. وقتی زندگی در لهستان پس از جنگ را با وضعیت‌های امروزی مقایسه می‌کنید، شوک‌آور است. می‌بینید چقدر کم پیشرفت کرده‌ایم. این واقعاً با آنچه هنوز در حال وقوع است، همخوانی دارد.»