خیالِ رویِ تو در هر طریق همرهِ ماست
نسیمِ مویِ تو، پیوندِ جانِ آگهِ ماست
به رَغمِ مدّعیانی که منعِ عشق کنند
جمالِ چهرهٔ تو، حجّتِ موجّهِ ماست
ببین که سیبِ زنخدانِ تو چه می‌گوید
هزار یوسفِ مصری، فتاده در چَهِ ماست
اگر به زلفِ درازِ تو، دستِ ما نرسد
گناهِ بختِ پریشان و دستِ کوتهِ ماست
به حاجبِ درِ خلوت‌سرایِ خاص بگو
فُلان ز گوشه‌نشینانِ خاکِ درگهِ ماست
به صورت از نظر ما اگر چه محجوب است
همیشه در نظرِ خاطرِ مرفّهِ ماست
اگر به سالی حافظ دری زَنَد، بگشای
که سال‌هاست که مشتاقِ رویِ چون مهِ ماست
تعبیر فال شما
در این غزل، حافظ به زیبایی و جذابیت معشوق اشاره کرده و عشق خود را با وجود موانع و مخالفت‌ها توجیه می‌کند. او از قدرت خیال و حضور همیشگی معشوق در ذهنش سخن می‌گوید و ناکامی‌ها را به بخت و اقبال نسبت می‌دهد. این شعر نشان‌دهنده امید و اشتیاق بی‌پایان به وصال و دیدار معشوق است. در نهایت، حافظ از ما می‌خواهد که درهای قلب و ذهن خود را به روی زیبایی و عشق باز نگه داریم، زیرا این عشق می‌تواند منبعی از الهام و امید باشد. در زندگی، با قلبی باز و ذهنی پذیرنده به سوی عشق و زیبایی حرکت کنید.
توسط
توسط
توسط
توسط
توسط
توسط
توسط
