📋 خلاصه مقاله:
کنت جونز و سامی برچ با اقتباس از رمان آرتور شنیتسلر، فیلم “شهرت دیرهنگام” را ساختند که در ونیز به نمایش درآمد. این فیلم داستان کارمند دولتی است که به خاطر اشعار گذشته‌اش تحسین می‌شود. ویلم دفو و گرتا لی در نقش‌های اصلی بازی می‌کنند.
برای کنت جونز و سامی برچ، تقریباً همه چیز درباره ساخت درام جدیدشان که در ونیز به نمایش درآمده، “شهرت دیرهنگام“، به نوعی سرنوشت بود.
آشنایی و همکاری جونز و برچ
این دو نفر قبل از بحث درباره فیلم، هرگز یکدیگر را ملاقات نکرده بودند. این فیلم اقتباسی از رمان کوتاه آرتور شنیتسلر در سال ۱۸۹۵ است. داستان درباره یک کارمند دولتی است که ناگهان به خاطر اشعار گذشته‌اش از سوی گروهی از نویسندگان نوظهور مورد تحسین قرار می‌گیرد. اما نام جونز به عنوان کارگردان برای نویسنده “مه دسامبر” در ذهن برچ برجسته بود. با دیدن بسیاری از مستندهای او و فیلم داستانی اولش در سال ۲۰۱۸ به نام “دایان”، برچ احساس کرد که او مرد مناسب برای این کار است.
«به یاد دارم که فکر کردم، ‘این برای کنت جونز واقعاً خوب خواهد بود.’ هنوز هم آن یادداشت‌ها را در گوشی‌ام دارم،» برچ به ورایتی از طریق زوم می‌گوید و به «نگاه انسانی» جونز اشاره می‌کند. این دو در نیویورک قهوه‌ای نوشیدند و «فوراً احساس نزدیکی کردند»، همان‌طور که برچ می‌گوید.
دانش سینمایی و ارتباطات نیویورکی
«واقعاً، دانش تمام سینما در جیب اوست،» برچ می‌گوید. «و او خیلی نیویورکی است. او در نیویورک‌های زیادی زندگی کرده و این افراد را می‌شناسد.»
اقتباس برچ از «شهرت دیرهنگام» مکان داستان را از وین قرن نوزدهم به نیویورک سیتی امروزی تغییر می‌دهد. این تغییر باعث مدرن شدن شخصیت‌ها می‌شود. از جمله این شخصیت‌ها، شاعر بازنشسته اد ساکسبرگر است که ویلم دفو نقش او را بازی می‌کند. همچنین، بازیگر جذاب و مرموز گلوریا با بازی گرتا لی و گروهی از هنرمندان جوان نیز حضور دارند. این گروه، ساکسبرگر را به عنوان قهرمان جدید خود می‌پذیرند. رهبری این گروه را مایرز ثروتمند با بازی ادموند داناوان بر عهده دارد. خود نیویورک سیتی نیز به عنوان یک شخصیت در فیلم حضور دارد. گروه تلاش می‌کند تا صحنه هنری وست ویلیج را که ساکسبرگر در دهه ۷۰ در آن رشد کرده بود، بازسازی کند.
اگرچه جونز معمولاً از فیلمنامه‌های خودش استفاده می‌کند، اما به محض خواندن اقتباس برچ، به آن علاقه‌مند شد. در واقع، او خود را در آن دید. جونز به نوعی افسانه سینمای نیویورک است. او قبل از شروع کارش به عنوان منتقد فیلم، در نیو ویدئو در منهتن کار کرده است. همچنین، با مارتین اسکورسیزی در چندین مستند همکاری کرده و از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۹ ریاست جشنواره فیلم نیویورک را بر عهده داشته است.
روزهای اولیه جونز در نیویورک
جونز درباره روزهای اولیه‌اش در نیویورک به ورایتی می‌گوید: «من بسیار درگیر صحنه فیلم و دنیای فیلم‌های آوانگارد بودم. این دنیایی بود که وجود داشت و سپس ناپدید شد. بنابراین می‌خواستم آن را منعکس کنم. در دنیای سینفیلای افراطی، هیچ چیز بیشتر از کشف دوباره یک استاد فراموش شده مورد علاقه کسی نیست.»
دافو همچنین در جامعه تئاتر تجربی نیویورک فعالیت داشت و در دهه ۱۹۷۰ به تأسیس گروه ووستر کمک کرد.
آشنایی دوباره دافو و جونز
اگرچه جونز و دافو قبلاً با هم برخورد کرده بودند، اما تا زمانی که سال گذشته به طور اتفاقی در یک هواپیما با هم نبودند، فرصتی برای صحبت پیدا نکردند. جونز به یاد می‌آورد: «سوار هواپیما شدم و کنار چه کسی نشستم؟ ویلم. ما اساساً پنج ساعت درباره همه چیز صحبت کردیم، به جز ‘شهرت دیرهنگام’. وقتی فیلمنامه برای او ارسال شد، متوجه شد که در حین صحبت در هواپیما، نسخه‌ای از رمان کوتاه در کوله‌پشتی‌اش داشت. او در حال خواندن آن بود. واقعاً شگفت‌انگیز بود.»
نقش‌آفرینی دافو در فیلم
اجرای دافو در نقش ساکسبرگر ساده اما قدرتمند است. بینندگان شاهد تغییر کارمند فروتن اداره پست هستند که با امکان شهرت ادبی وسوسه می‌شود. برچ می‌گوید: «او واقعاً مثل برق است. آنچه او به این شخصیت می‌آورد، حساسیت و آسیب‌پذیری زیادی دارد.»
همچنین او را گروهی به نام گلوریا وسوسه می‌کند که از توجه لذت می‌برد در حالی که واقعیت زندگی و حرفه‌اش را پنهان می‌کند. اگرچه در ابتدا ساندرا هولر به این پروژه پیوسته بود، اما به دلیل تداخل برنامه‌ها مجبور به کناره‌گیری شد. اما پیوستن لی به پروژه به‌طور بی‌دردسر انجام شد.
پیوستن گرتا لی به پروژه
جونز می‌گوید: «وقتی به گرتا رسیدیم، مثل این بود که، صبر کنید، چرا شش ماه پیش این بحث را نداشتیم؟ اگر می‌دانستم که گرتا لی… و بنابراین گفتم، “من دعا می‌کنم که او بخواهد این کار را انجام دهد.” نکته جالب این بود که او بلافاصله به آن پیوست.»
اهمیت اجرای گرتا لی
جونز درباره لی می‌گوید: «هر چیزی در اجرای او اهمیت دارد. او کاری بسیار دشوار انجام داد زیرا در اجرای او نوعی خودنمایی وجود دارد. اما این خودنمایی بیشتر به شخصیت او تعلق دارد. بنابراین این تمایز بسیار حیاتی بود.»
فیلم با برگزاری یک نمایشگاه توسط گروهی از هنرمندان به اوج خود می‌رسد. در این نمایشگاه، آنها از ساکسبرگر می‌خواهند یکی از اشعارش را برای اولین بار در دهه‌ها بخواند. جونز و برچ درباره منبع شعری که او می‌خواند، بحث کردند. کارگردان در نظر داشت از یکی از دوستان شاعرش بخواهد آن را بنویسد. اما در نهایت، پاسخ درست در مقابل آنها بود.
شعر شگفت‌انگیز کنت
برچ می‌گوید: «کنت گفت، ‘اوه، من آن را نوشتم. من همین امروز یک شعر نوشتم.’ سپس آن شعر شگفت‌انگیز بود. این برای من خیلی خنده‌دار بود. من گفتم، ‘صبر کن، این را از کجا پیدا کردی، این چه شعری است؟’ و او گفت، ‘اوه، من امروز آن را نوشتم.’ چیزی در آن وجود دارد که به طرز غیرقابل انکاری تأثیرگذار و به همین شکل قابل ارتباط است.»
نمایش فیلم «شهرت دیرهنگام» در ونیز
«شهرت دیرهنگام» در بخش افق‌های ونیز روز شنبه به نمایش درمی‌آید. این اولین حضور برچ در لیدو و نخستین حضور جونز پس از ۲۶ سال است. اگرچه جونز نمی‌خواهد بینندگان لزوماً با یک پیام خاص از فیلم خارج شوند، اما امیدوار است که فیلم بتواند دیدگاه آنها را «بازتعریف» کند.
دیدگاه جونز درباره هنر
جونز می‌گوید: «این همان چیزی است که درباره هنر وجود دارد. ارزش عملی آن نیست، بلکه گسترش دید است که می‌تواند از طریق آن اتفاق بیفتد.»
برنامه‌های آینده جونز
در ادامه، جونز اشاره می‌کند که دو فیلمنامه داستانی نوشته است که «۱۰۰٪ آماده اجرا» هستند. یکی از این فیلم‌ها در نیویورک و دیگری در برکشایرز اتفاق می‌افتد. اما هم او و هم برچ دوست دارند دوباره با هم کار کنند.
نظر جونز درباره برچ
جونز با اشتیاق درباره برچ می‌گوید: «او واقعاً فوق‌العاده بود. و خدای من، او خیلی بامزه است. هر بار که از او پیامی دریافت می‌کنم، واقعاً مرا به خنده می‌اندازد.»
توسط
توسط
توسط
توسط
توسط
توسط
