کارگردان «The Souffleur» گاستون سولنیکی آماده ساخت فیلم تاریخی بزرگ درباره پدربزرگش استاد شطرنج میگل نایدورف

گاستون سولنیکی، کارگردان فیلم «The Souffleur»، در حال آماده‌سازی برای ساخت یک فیلم تاریخی بزرگ‌مقیاس درباره پدربزرگش، استاد شطرنج میگل نایدورف است.

متن فارسی برای بهبود ارائه نشده است.

کارگردان آرژانتینی، گاستون سولنیکی، سه‌گانه وینی خود را با فیلم «The Souffleur» با بازی ویلم دفو به پایان رسانده است. اما او در حال حاضر در حال توسعه یک فیلم تاریخی بزرگ‌مقیاس درباره پدربزرگ خود، استاد شطرنج لهستانی‌الاصل، میگل نایدورف است.

داستانی منحصر به فرد و کاریزماتیک

او می‌گوید: «او فردی بسیار منحصر به فرد و شخصیتی فوق‌العاده کاریزماتیک بود که داستانش هنوز گفته نشده است. زندگی او یکی از بزرگ‌ترین اودیسه‌های قرن بیستم است. من تنها ۱۸ سال داشتم که او در ماربلا، بر سر میز پوکر، درگذشت.» سولنیکی که دوست دارد این فیلم را «در سراسر جهان» فیلمبرداری کند، این‌گونه به یاد می‌آورد.

او لحظاتی را با تمام این شخصیت‌های نمادین که او را تحسین می‌کردند، از کرک داگلاس تا پرون، از بابی فیشر تا چه‌گوارا، به اشتراک گذاشت. این پروژه بعدی من است. پروژه‌ای بلندپروازانه‌تر که در آن شخصی، خودزندگی‌نامه‌ای، تاریخی و سیاسی به خوبی با هم ترکیب می‌شوند.

هیجان بازگشت به بوئنوس آیرس

سولنیکی از بازگشت به کار در بوئنوس آیرس هیجان‌زده است. «حتی اگر این لحظه‌ای دشوار باشد»، او اعتراف می‌کند. «ما در حال تجربه یک مدیریت شرم‌آور و تعطیلی مؤسسه فیلم هستیم.» اما قبل از پرداختن به آن، او فیلم «The Souffleur» را در ونیز به نمایش خواهد گذاشت. این سومین حضور او در این جشنواره پس از «Kékszakállú» و «Introduzione all’Oscuro» است.

ویلم اساساً به من نزدیک شد و گفت: «آیا می‌توانی در دو هفته یک فیلم بسازی؟» همچنین یک تصادف جالب وجود داشت. بخش اول سه‌گانه، «Introduzione all’Oscuro»، با درگذشت دوست عزیزم از وین، هانس هورچ، مرتبط بود. مشخص شد که ویلم همان شب که او درگذشت، با او در رم شام خورده بود.

همکاری چالش‌برانگیز با ویلم

سولنیکی اعتراف می‌کند که همکاری با هم «وحشیانه» بود. او ستاره را در نقش مدیر هتلی به نام لوسیوس انتخاب کرد. پس از ۳۰ سال کار در آنجا، او متوجه می‌شود که ساختمان به یک توسعه‌دهنده آرژانتینی فروخته شده است.

تدوین و شجاعت ویلم

«فیلم‌های من واقعاً در مرحله تدوین شکل می‌گیرند. در صحنه، بسیاری از اتفاقات به صورت بسیار خودجوش رخ می‌دهد. ویلم بسیار شجاع بود، که من از آن بسیار تحت تأثیر قرار گرفتم. اینکه کسی با استعداد و تجربه او هنوز هم به عنوان یک بازیگر اینقدر بلندپرواز باشد.» او می‌گوید.

او بسیار صریح بود، اما به دلیل تعهدات دیگرش، زمان خود را به دقت مدیریت می‌کرد. من می‌خواستم فیلمی بلندپروازانه‌تر بسازم، اما ویلم اصرار داشت که همان کاری را انجام دهم که همیشه انجام می‌دادم. این به دلیل حضور او غیرممکن بود. ما مثل هرتزوگ و کینسکی بودیم که موهایمان را خاکستری می‌کردیم،” او با خنده می‌گوید.

تلاش برای درک کارها

در ابتدا، و من عاشق نقل قول از جان کیج در اینجا هستم، کاری که ما انجام می‌دادیم تلاش برای درک کاری بود که انجام می‌دادیم.

حفظ دنیای در حال محو

لوسیوس نمی‌خواهد از دنیای در حال محوش دست بکشد. به زودی، او دیگران را برای کمک به حفظ چیزی که خانه می‌داند، به کار می‌گیرد.

چالش‌های ساخت فیلم در هتل

سولنیکی می‌گوید: “روانکاوم که اخیراً درگذشت، می‌گفت که مهمان‌نوازی بزرگترین اختراع فرهنگ ما بود.” ساختن فیلم در یک هتل فعال چالشی بود.

او می‌گوید: “این ساختاری بود که ما را محافظت می‌کرد، اما مشکلات زیادی نیز برای ما ایجاد کرد. این قطعه‌ای خاص از تاریخ و سبک‌های معماری است. مردم آن را به عنوان نوعی تبلیغ محصول می‌بینند و فکر می‌کنند ما توسط هتل استخدام شده‌ایم، اما اصلاً این‌طور نبود.”

حفظ تاریخ و سبک‌های معماری

او ادامه می‌دهد: “شخصیت لوسیوس در تلاش است چیزی را حفظ کند که از دست رفته است. این موضوع در این سه‌گانه بسیار حاضر است. حرکات و آیین‌های زیادی در حال ناپدید شدن هستند. اما هنوز در برخی مکان‌ها قابل لمس و فیلم‌برداری هستند. وین یکی از آن‌هاست.”

کشف تاریکی و لطافت در فرهنگ

سولنیکی در فرهنگ آنجا “نوعی تاریکی” پیدا کرد. او از یک خانواده یهودی مهاجر می‌آید، اما همچنین لطافت فوق‌العاده‌ای را نیز مشاهده کرد.

هر زمان که نگاهی به آن می‌اندازید، بسیار تأثیرگذار است. شخصیتی که توسط لیلی لیندرنر بازی می‌شود، نمونه خوبی از این موضوع است. ویلم نیز بسیار تحت تأثیر او قرار گرفت. او می‌خواست با بازیگران غیرحرفه‌ای کار کند. این را در فیلم‌های قبلی من دیده بود. او به من گفت که باید کاری را با هم انجام دهیم که هیچ‌کدام از ما به تنهایی نمی‌توانیم انجام دهیم. این بسیار سخاوتمندانه بود.

ساخت فیلمی شخصی و کلاسیک

من بسیار خوشحالم که توانستیم فیلمی بسازیم که از نظر من بسیار شخصی است. اما در عین حال، بسیار کلاسیک‌تر است. با ویلم، که قدرت زیادی به آن می‌بخشد.

اهمیت شهر برای سولنیکی

سه‌گانه سولنیکی – که شامل “یک بسته عشق کوچک” نیز می‌شود – ممکن است به پایان رسیده باشد. اما او همچنان به این شهر اهمیت می‌دهد.

«من از کودکی با خانواده‌ام زیاد سفر می‌کردم. می‌توانید مرا در برخی از عکس‌های فیلم ببینید. گوستاو مالر گفته بود که اگر دنیا به پایان برسد، به وین می‌رود. زیرا در آنجا همه چیز ۱۰۰ سال دیرتر اتفاق می‌افتد.»

تجربه‌های من در وین

«من همیشه به مکان‌های واقعی و مردم واقعی باز هستم. وین برای من مانند چینه‌چیتا بوده است. می‌توانستم چیزهایی را در آنجا بگیرم که در شهرهای دیگر نمی‌توانستم.»

رویکرد من به فیلم‌سازی

او اصرار دارد که فیلم‌هایش هرگز از پیش ساختاردهی نشده‌اند. «یا از پیش هیچ چیز.»

اهمیت شهود در سینما

«سینما جایی است که در آن شهود بسیار بیشتر از منطق عقلانی وزن دارد. در یک نمایش در فرانسه، یک خانم مسن به من گفت: ‘من خیلی از آنچه که دیدم را نفهمیدم، اما از نفهمیدنش لذت بردم.’ فهمیدن می‌تواند احساسات را متوقف کند. برخی ممکن است این رویکرد را چالش‌برانگیز بیابند. اما دیگران آن را سخاوتمندانه و شاداب خواهند یافت.»

«Souffleur» که توسط Magnify به فروش می‌رسد، توسط شرکت‌های Little Magnet Films، Filmy Wiktora، Primo و KGP Filmproduktion تولید شده است.