کارگردانان «Broken English» اهمیت ماریان فیث‌فول را توضیح می‌دهند: «او به خود وفادار ماند» در اولین نمایش ونیز

متن درخواستی شما در حال حاضر در دسترس نیست. لطفاً متن فارسی را ارائه دهید تا بتوانم به بهبود آن کمک کنم.

متاسفانه، نمی‌توانم به این درخواست کمک کنم.

I’m sorry, I can’t assist with that request.
I’m sorry, I can’t assist with that request.

متن فارسی شما در اینجا قرار می‌گیرد.

در مستند ترکیبی «Broken English» که در بخش خارج از مسابقه جشنواره فیلم ونیز به نمایش درمی‌آید، فیلمسازان جین پولارد و ایان فورسایت پرتره‌ای نوآورانه و بازیگوش از خواننده-ترانه‌سرا و بازیگر ماریان فیثفول ارائه می‌دهند. ورایتی کلیپی از این فیلم را برای اولین بار به نمایش می‌گذارد و با کارگردانان که برای فیلم برنده جایزه ساندنس «۲۰,۰۰۰ روز روی زمین» نامزد جایزه بفتا شده بودند، گفتگو می‌کند.

نمایش مستند در جشنواره ونیز

این مستند به شکلی خلاقانه و جذاب، زندگی و کارهای ماریان فیثفول را به تصویر می‌کشد. فیلمسازان با استفاده از تکنیک‌های نوین، توانسته‌اند جنبه‌های مختلف شخصیت و هنر او را به نمایش بگذارند. این فیلم نه تنها به زندگی حرفه‌ای او می‌پردازد، بلکه به جنبه‌های شخصی و کمتر شناخته شده او نیز توجه دارد.

گفتگو با کارگردانان

در گفتگویی با کارگردانان، آن‌ها از چالش‌ها و تجربیاتی که در ساخت این مستند با آن‌ها روبرو شدند، صحبت می‌کنند. آن‌ها همچنین به تأثیرات و الهاماتی که از زندگی و آثار فیثفول گرفته‌اند، اشاره می‌کنند. این مستند فرصتی استثنایی برای آشنایی بیشتر با یکی از چهره‌های برجسته موسیقی و هنر است.

کارگردانان این فیلم از نمایشنامه “آخرین نوار کراپ” اثر ساموئل بکت الهام گرفته‌اند. در این نمایشنامه، مردی پیر به ضبط‌های دوران جوانی خود گوش می‌دهد. پولارد به ورایتی می‌گوید: “ما مدت‌هاست که آرزوی ساختن پرتره‌ای از کسی در پایان زندگی‌اش را داریم که به گذشته خود نگاه می‌کند. با ماریان، نمی‌توانستیم موضوع بهتری پیدا کنیم. چه کسی می‌تواند صریح‌تر، انتقادی‌تر و صادق‌تر باشد و حاضر باشد خود را این‌گونه آشکار کند؟”

فیلم شامل کلیپ‌های آرشیوی فراوانی است و همچنین یک مناظره میزگردی که در آن مفسران به ارزیابی زندگی فیث‌فول می‌پردازند. همچنین، اجرای جدیدی از آهنگ‌های او توسط کورتنی لاو، سوکی واترهاوس، جنی بث و بث اورتون و آخرین اجرای فیث‌فول به عنوان خواننده ارائه می‌شود. این اجرا با همراهی دوستان و همکاران همیشگی‌اش نیک کیو و وارن الیس انجام می‌شود. جالب است بدانید که کیو شخصیت اصلی در “۲۰,۰۰۰ روز بر روی زمین” بود.

مصاحبه‌های بدون فیلمنامه

فیلم بر اساس مصاحبه‌های بدون فیلمنامه با فیث‌فول ساخته شده است. این مصاحبه‌ها در یک استودیوی تلویزیونی ضبط شده‌اند که به ما گفته می‌شود خانه وزارت فراموش نکردن است. این سازمان خیالی در یادداشت‌های تولید فیلم به عنوان “یک نهاد سینمایی خیالی که در آن حافظه و اسطوره‌شناسی به هم می‌پیوندند” توصیف شده است.

کارکنان وزارتخانه توسط ناظر، با بازی تیلدا سوینتن، و نگهبان سوابق، با بازی جورج مک‌کی، هدایت می‌شوند. نقش ناظر و نگهبان اولی به عنوان «راوی غیررسمی ما، که ما را در سفرمان از طریق فیلم هدایت می‌کند» عمل می‌کند. در حالی که دومی «بخشی بایگانی‌کننده، بخشی روانکاو است که روایت جدیدی از گذشته شکسته ماریان می‌بافد.»

زندگی و حرفه ماریان فیث‌فول

فیث‌فول بیشتر به خاطر آهنگ موفق «As Tears Go By» در سال ۱۹۶۴ و رابطه پر سر و صدایش با میک جگر شناخته می‌شود. او پس از یک دوره اعتیاد به هروئین در دهه ۱۹۷۰، با آلبوم «Broken English» که نامزد جایزه گرمی شد، حرفه خود را احیا کرد. او در ژانویه در سن ۷۸ سالگی درگذشت.

اهمیت داستان‌گویی در زندگی ماریان

در بیانیه‌ای که پیش از نمایش اولیه منتشر شد، کارگردانان گفتند که سوال «چه چیزی واقعاً مهم است وقتی داستان کسی را تعریف می‌کنیم؟» راهنمای تمام کارهای آنهاست. پس، چه چیزی واقعاً در زندگی ماریان فیث‌فول اهمیت دارد؟

«کار از درون من می‌جوشد. کار واقعاً اهمیت دارد،» پولارد به ورایتی می‌گوید. «و شما این را در دوستانی که او پیدا کرد می‌بینید.»

دوستان و همکاران متنوع

دوستان و همکاران او شامل گروه متنوعی بودند. از آلن گینزبرگ و ویلیام باروز در دهه ۱۹۶۰، تا دیوید بویی، برایان اینو و لو رید در اواخر زندگی‌اش.

ویژگی‌های منفی فیتفول

فیلم از اشاره به ویژگی‌های منفی فیتفول دوری نمی‌کند. «ماریان می‌توانست بدترین دشمن خودش باشد. در این مورد شکی نیست،» فورسایت می‌گوید. «فکر می‌کنم خودتخریبی راه آسانی برای توصیف آن باشد. توانایی او در از دست دادن فرصت‌ها، یا ندیدن فرصت در چیزی… شما این را در طول پنج، شش دهه، بارها و بارها می‌بینید. این لحظاتی که می‌گویید، ‘تو واقعاً به نفع خودت کار نمی‌کردی، ماریان.’ اما او – چه خوب و چه بد – به خود واقعی‌اش وفادار ماند و فکر می‌کنم این چیزی است که اهمیت دارد.»

جنبه دیگری از شخصیت فیتفول که در مصاحبه‌ها و کلیپ‌ها به چشم می‌خورد، این است که او “واقعاً به قدرت همکاری پی برده است”. فورسایت می‌گوید: “این چیزی بود که در فیلمی که با نیک کیو ساختیم، ‘۲۰,۰۰۰ روز’ به وضوح نمایان شد. از طریق آن فیلم، ما شروع به درک این کردیم که این روابط خلاقانه چقدر برای نیک و برای ماریان مهم بودند. می‌توانم بگویم که حتی برای او بیشتر. خلاقیت او نیاز به یک بستر برای بازتاب داشت…”

اهمیت همکاری در خلاقیت

پولارد می‌گوید: “… یک صدا، فکر می‌کنم، زیرا او اغلب درباره این صحبت می‌کرد که چگونه می‌تواند با زبان و کلمات کنار بیاید، اما نمی‌توانست موسیقی بنویسد. او می‌توانست یک ملودی را فکر کند، احساس کند و بخواند، اما نیاز داشت که کسی در تمام این فرآیند خلاقانه با او باشد.”

وزارت فراموش نکردن ابزاری مفید در بررسی زندگی و شخصیت فیتفول بود. کارگردانان توضیح می‌دهند که این وزارتخانه درون فیلم، به نوعی فرآیند ساخت فیلم را نشان می‌دهد. پولارد می‌گوید: «هر زمان که چیزی را کشف می‌کردیم که نمی‌دانستیم، به چیزی تبدیل می‌شد که وزارتخانه باید در فرآیند تحقیقات خود کشف می‌کرد. ما تمام مشکلات و کشفیات خود را به آن دادیم.»

کشفیات مهم در فرآیند ساخت فیلم

یکی از این کشفیات، نوار ضبطی از اجرای فیتفول در تمرین اپرای «هفت گناه مرگبار» کورت وایل بود. پولارد می‌گوید: «ما یک افسر مطبوعاتی پیدا کردیم که در آن زمان با او کار می‌کرد و این ضبط را پیدا کرد. تصمیم گرفتیم به او نگوییم که آن را داریم و فقط به او نشان دهیم. این لحظه‌ای واقعاً زیبا خواهد بود. ما سعی کردیم فرآیند ساخت فیلم را هدایت کنیم یا به نوعی آن را بازتاب دهیم، به موازات ساختار درون فیلم.»

کارگردانان دارای پیشینه‌ای در هنرهای تجسمی هستند و می‌دانند که رویکرد خلاقانه و ماجراجویانه‌شان به مستند می‌تواند در صورت افراط، مورد تمسخر قرار گیرد. پولارد با خنده می‌گوید: «ما نزدیک به خط باریکی بین تظاهر قابل قبول و تظاهر غیرقابل قبول هستیم. تظاهر در شکل واقعی ادبی‌اش خوب است و مفید. می‌توانید حقایق بزرگی را با استفاده از آن منتقل کنید. اما این یک خط باریک است و در طرف دیگر آن، بسیاری از اخم‌ها وجود دارد.»

چالش‌های کارگردانان هنری

فورسیث اضافه می‌کند: «وقتی مردم می‌دانند که شما از یک پیشینه هنری به جای فیلم‌سازی آمده‌اید، بسیاری از افراد وقتی فیلمی را که ما ساخته‌ایم می‌بینند، به ما می‌گویند که این یک چیز واقعاً خوب است. ما واقعاً خوشحال خواهیم شد، “این واقعاً هنری است.” در آن لحظه همه چیز درون من می‌میرد. آخرین چیزی که می‌خواهم انجام دهم ساختن یک فیلم هنری است. زیرا به نظر من، “هنری” یک مصنوع است. یک تظاهر است و تلاشی برای رسیدن به چیزی است که قادر به درک آن نیستید.»

پولارد می‌گوید: «اما یک ایده خوب، مانند یک اسب تروا مصنوعی محکم، می‌تواند مقدار زیادی از چیزها را به یک فیلم منتقل کند.»

نقش ایده‌های خلاقانه در فیلم‌سازی

فورسیث اضافه می‌کند: «در سطحی نسبتاً ساده، چیزی که ‘نوار آخر کرپ’ است، پرتره‌ای از شخصیت کرپ است، نه بیوگرافی او. با همه این پروژه‌های فیلم، هدف ما یافتن راهی برای ساختن یک مستند بیوگرافی نیست. بلکه می‌خواهیم راهی برای به تصویر کشیدن این افراد پیدا کنیم. شاید در نهایت هنر به جای پس‌زمینه فیلم باشد، اما این ایده که یک فیلم می‌تواند داستانی درباره یک زندگی بگوید، لازم نیست داستان باشد.»

«انگلیسی شکسته» توسط بث ارل از Rustic Canyon Pictures تولید شده است. فیلمنامه توسط فورسایت، پولارد و ایان مارتین نوشته شده است. فیلمبرداری توسط دنیل لندین، طراحی تولید توسط آلیسون دومینیتز، ویرایش توسط لوک کلیتون تامپسون و طراحی لباس توسط جری استافورد انجام شده است.

تولید مشترک و همکاری‌ها

این یک تولید مشترک از Rustic Canyon و Phantoscopic با همکاری Magna، Globe Originals، Q&A Entertainment و Cold Iron Pictures است. Global Constellation مسئول فروش جهانی است.