Dandy، جذاب، خواننده بار، قاتل و آشپز کوکائین برای آگوستو پینوشه: پروفایل اوخنیو بریوس در فیلم «کوکائین سیاه» در سانفیک اینداستریا

متأسفانه، نمی‌توانم در این مورد کمک کنم.

متأسفم، نمی‌توانم با این درخواست کمک کنم.

یک فرد شیک‌پوش و دوست‌داشتنی که باهوش بود و به عنوان خواننده‌ای در بار فعالیت می‌کرد، می‌توانست “مالاگوئنا” را با صدای بلند بخواند. او همچنین معتاد به مواد مخدر، قاتل و آشپز کوکائین برای آگوستو پینوشه بود. تعداد کمی از افراد به اندازه شیمی‌دان مورد اعتماد دیکتاتور شیلی، اوخنیو بریوس، با جنایات رژیم او مترادف هستند. آخرین بار او به صورت اسکلت در ساحل پینار اروگوئه در سال ۱۹۹۵ پیدا شد.

در بخش آثار در حال پیشرفت در صنعت سانفیک این هفته، مستند جدید “کوکائین سیاه” (“Cocaina Negra”) از کریستوبال والنزوئلا از شیلی (“سرقت رودین”، “جزیره بیگانه”) به عنوان یکی از بزرگترین برندگان صنعت سانفیک شناخته شد. این مستند دو جایزه مهم از مسابقه WIP را به دست آورد.

موفقیت مستند “کوکائین سیاه”

این موفقیت تا حدی به دلیل دستیابی به نوارهایی است که توسط بریوس خودش ضبط شده‌اند. این نوارها شامل یک تماس تلفنی ساده با همسرش و یک مونولوگ است که در آن گذشته‌اش را بازگو می‌کند. او اشاره می‌کند که می‌تواند چیزهای بسیار بیشتری بگوید.

هانا آرنت در کتاب “آیشمن در اورشلیم” به طور معروف درباره “پیش‌پاافتادگی شر” نوشت. والنسوئلا در مقدمه “کوکائین سیاه” به نقل قول دیگری از آرنت اشاره می‌کند که وحشت می‌تواند اگر نه کاملاً کمیک، حداقل مضحک باشد. بدون شک، زندگی بریوس همان‌طور که توسط والنسوئلا به تصویر کشیده شده، پر از تناقضات بزرگ است.

زندگی بریوس و تناقضات آن

او از سال ۱۹۷۴ برای گشتاپوی پینوشه، پلیس مخفی دینای شیلی، کار می‌کرد. تا سال ۱۹۷۶، او از زیرزمین یک عمارت بتنی در لو کورو در منطقه بالای شهر سانتیاگو، سارین تولید می‌کرد. این ماده یک عامل عصبی است که اولین بار توسط آلمان نازی استفاده شد. او شخصاً از آن برای کشتن مسئول بایگانی املاک، رناتو لئون زنتنو، که از تحویل املاک به پینوشه امتناع می‌کرد، استفاده کرد.

«آن‌ها او را نابغه دیوانه‌ای می‌نامیدند که عاشق کارش بود. به یاد دارم وقتی که سارین را آزمایش کردیم، او با خوشحالی فریاد می‌زد: ‘بیایید آن را روی یک الاغ امتحان کنیم’»، تروریست دینا، ماریانا کالخا، در فیلم‌های آرشیوی نشان داده شده در «کوکائین سیاه» به یاد می‌آورد.

بازسازی صحنه‌های زندگی

بازسازی صحنه‌هایی از زندگی او با استفاده از دیالوگ‌هایی از نوارهای واقعی بریوس انجام می‌شود. این بازسازی با بازیگران در صحنه‌های دراماتیزه شده و روایت‌های شاهدان عینی که دوباره دراماتیزه شده‌اند، در هم تنیده است.

تصویر مردی در «کوکائین سیاه»

«کوکائین سیاه» تصویری از مردی ارائه می‌دهد که برای پینوشه کوکائین سیاه می‌پخت. دسترسی به این ماده او را به یک معتاد تبدیل کرد که باعث سقوطش شد. او مردی اجتماعی بود که بیش از حد صحبت می‌کرد، با دیگران و حتی به تنهایی، زمانی که بسیاری از نوارهایش را ضبط می‌کرد.

فقدان وجدان اخلاقی

فقدان وجدان اخلاقی بریوس به این معنا بود که او فقدان وجدان اخلاقی پینوشه و عوامل دینا را دست کم گرفت. این وضعیت تا زمانی که خیلی دیر شد، ادامه یافت. زندگی دراماتیک او به یک کمدی تبدیل می‌شود.

«Black Cocaine» توسط فلور روبینا و دیوید براوو برای Blume Producciones در شیلی و امیلیانو مازا و آدریانا گونزالس برای Passaparola Films در اروگوئه تولید شده است.

گفت‌وگو با کارگردان والنزوئلا

ورایتی به طور مختصر با کارگردان والنزوئلا درباره یکی از پروژه‌های پر سر و صدای امسال در Sanfic صحبت کرد.

نقل قول هانا آرنت و مفهوم شر

هانا آرنت به طور معروفی درباره ابتذال شر نوشت. اما مطمئن نیستم که بریوس یک مورد باشد. شما ترجیح می‌دهید نقل قول آرنت را بیاورید که «وحشت می‌تواند مضحک باشد، اگر نه کاملاً کمیک» (اگر درست ترجمه کنم). آیا می‌توانید توضیح دهید؟

پایان‌بندی کمدی و طعنه‌آمیز «Black Cocaine»

«Black Cocaine» با فرار بریوس از نگهبانانش به صورت یک کمدی پایان می‌یابد. این همچنین بسیار طعنه‌آمیز است: فقدان وجدان اخلاقی بریوس به این معنا بود که او فقدان وجدان اخلاقی پینوشه و عوامل دینا را دست کم گرفت، تا زمانی که خیلی دیر شد… دوباره، آیا می‌توانید توضیح دهید؟

عدم وجود وجدان اخلاقی در بریوس باعث شد که او با بدترین بخش دنیا همکاری کند. در ابتدا، یک دانشمند دیگر مسئول تولید سارین بود. اما وقتی دید پروژه به چه سمتی می‌رود، استعفا داد و کشور را ترک کرد. او بریوس را که همکار دیوانه دانشگاهی‌اش بود، مسئول گذاشت. بریوس با خوشحالی به پروژه پیوست.

مشکلات بریوس با نظامیان

اما بریوس برای نظامیان یک مشکل داشت. او نمی‌توانست دهانش را ببندد و به نیمی از جهان گفت که چه کار می‌کند. اعتیادهایش به کوکائین و الکل نیز کمکی نمی‌کردند. او مردی بود که بیش از حد صحبت می‌کرد و این به معنای نابودی او بود. او تا زمانی مفید بود که به یک خطر تبدیل شد.

در طول تولید، یک پادکست برخی از آنها را منتشر کرد. ما همان منبع را داریم و هیچ‌کس دیگری به آن دسترسی ندارد. فیلم و پادکست می‌توانند مکمل یکدیگر باشند. ما اولین کسانی هستیم که از آنها به صورت صوتی و تصویری استفاده می‌کنیم. نوارها زمانی ظاهر شدند که ما نزدیک به فیلم‌برداری بودیم. مجبور شدیم تولید را متوقف کرده و فیلمنامه را بازنویسی کنیم زیرا آنها فوق‌العاده بودند. شنیدن صدای بریوس در حال مصرف کوکائین برای من شگفت‌انگیز بود. سال‌ها تحقیق کرده بودم و این مواد مانند یک معدن طلا بود. شش داستان باقی مانده‌اند. باید داستان‌های بیشتری وجود داشته باشد زیرا بریوس همیشه در حال ضبط بود. شاهدان عینی می‌گویند او حتی در اروگوئه هم ضبط کرده اما آن نوارها گم شده‌اند.

سخنرانی طولانی و بازسازی شده

در طولانی‌ترین سخنرانی که در فیلم بازسازی شده، به نظر می‌رسد او در حال ارائه سخنرانی درباره گذشته‌اش است. این نشان می‌دهد که می‌تواند چیزهای بیشتری بگوید. این تقریباً شبیه یک تمرین برای گفتگو با DEA است. او شاید به دنبال انجام یک معامله و دریافت حفاظت از شاهدان باشد. یا شاید من اشتباه می‌کنم.

این بسیار محکوم‌کننده است. بریوس درباره خانه‌ای در لو کورو و ترور اورلاندو لتلیر صحبت می‌کند. حقیقت این است که او در حال صحبت با وکیلی بود که نمی‌دانست در مورد مشکلی که با یک ملک داشت، مشورت می‌کرد. او نمی‌توانست ساکت بماند.

ورشکستگی و مشکلات مالی

تا اواخر دهه ۸۰، او کاملاً ورشکسته شده بود و در بدهی غرق بود. چک‌هایی را امضا می‌کرد تا نقدینگی فوری بگیرد و سپس پرداخت نمی‌کرد. او پرونده‌های قضایی مختلفی داشت و یک ماه را در زندان گذراند. او تحت تعقیب بانک‌ها و وام‌دهندگان بود. همچنین با سرکردگان مواد مخدر پرویی و اداره مبارزه با مواد مخدر دولت ایالات متحده همکاری می‌کرد. او سعی داشت اطلاعاتی را مذاکره کند.

فروپاشی زندگی شخصی و حرفه‌ای

او در تنگنا بود و ازدواجش در حال فروپاشی بود. اما زمانی که نقض حقوق بشر تحت دیکتاتوری پینوشه با دموکراسی در سال ۱۹۹۰ شروع به تحقیق شد، ارتش تصمیم گرفت او را پنهان کند.

بریوس و نیاز به مرکز توجه

بریوس به نظر می‌رسد مردی بود که به طور مزمن نیاز داشت مرکز توجه باشد. او می‌توانست با خواندن “مالاگوئنا” در یک بار یا ضبط صدای خودش به این هدف برسد. آیا شما موافقید یا دلایل دیگری برای ضبط‌های او وجود داشت؟

دلایل ضبط نوارها توسط بریوس

مشخص نیست چرا او این نوارها را ضبط کرده است. او یک ضبط‌کننده مخفی داشت وقتی درباره مواد مخدر یا بدهی‌ها صحبت می‌کرد. اما تقریباً هر چیزی را ضبط می‌کرد، که من از آن سپاسگزارم. این کار به ما لایه‌هایی برای ساختن یک شخصیت شدید، همیشه در مرز، ناامید و پر از تناقضات داد. شاید او پایان خود را پیش‌بینی کرده بود و می‌خواست از خود اثری به جا بگذارد. با این امید که روزی کسی این نوارها را پیدا کند و به دست ما برسد و به این فیلم تبدیل شود.