📋 خلاصه مقاله:
طراحان رقص دنیل استن-گیلرمو و لنس گیلرمو توانستند در کمتر از چهار روز، سکانس رقص توهم در سریال «ویل ترنت» را آماده و اجرا کنند، با همکاری محدود رامون رودریگز و استفاده از تکنیک‌های خلاقانه برای روایت داستان از طریق رقص.
چگونه طراحان رقص «Will Trent» توانستند آن سکانس رقص را در کمتر از چهار روز آماده و اجرا کنند
طراحان رقص نامزد جایزه امی، دنیل استن-گیلرمو و لنس گیلرمو، زمان بسیار محدودی برای اجرای صحنه رقص توهم در سریال «ویل ترنت» داشتند.
آن‌ها کمتر از چهار روز برای آماده‌سازی و کمتر از یک روز کامل برای فیلم‌برداری فرصت داشتند.
در قسمتی با عنوان «یکی از ما اکنون»، ویل ترنت با بازی رامون رودریگز در یک خواب تب‌دار دچار توهم می‌شود و خود را در حال رقصیدن با آهنگ «آخرین رقص» دونا سامر می‌بیند و عشق خود را به آنجی با بازی اریکا کریستنسن اعتراف می‌کند.
لیز هلدنز، شورانر، به شدت خواهان آن آهنگ بود. خوشبختانه، آهنگ تأیید شد و همه خوشحال شدند. وقتی گی‌یرموها فیلمنامه را دریافت کردند، کار آغاز شد. اما این پروژه‌ای بود که قبلاً هرگز انجام نداده بودند. دانیل استن-گی‌یرمو می‌گوید: «به ما گفتند که احتمالاً رامون را شاید برای یک ساعت در هر یک از زمان‌های تمرین خود خواهید داشت.»
تلاش برای کنار هم چیدن دنباله
اما این موضوع مانع نشد که آن‌ها دنباله را کنار هم بچینند.
با فیلمنامه در دست، لنس گی‌یرمو رقصندگان خود را انتخاب کرد. دانیل استن-گی‌یرمو می‌گوید: «ما این کار را در عرض دو روز انجام دادیم.»
آماده‌سازی و تمرینات
در طول آماده‌سازی، آن‌ها بازیگران را مستقیماً از تمرینات می‌گرفتند تا روی دنباله کار کنند. در مواقع دیگر، آن‌ها با رودریگز از طریق زوم همکاری می‌کردند.
با توجه به اینکه رقص باید داستانی را روایت کند، دستگاه توهم به شدت کمک کرد زیرا نیازی نبود که در نظر بگیرند چگونه ویل ترنت به عنوان یک شخصیت حرکت می‌کند. لنس گی‌یرمو می‌گوید: «ما آزادی زیادی داشتیم که به شکل خلاقانه‌ای عمل کنیم.»
نقش طراح لباس در موفقیت پروژه
نگرانی‌ای بابت طراح لباس نداشتند زیرا می‌دانستند که در دستان خوبی با سرپرست بخش نمایش، مری-جین فورت، هستند. این دو قبلاً با او در سریال فاکس «The Big Leap» کار کرده بودند. دنیل استن-گی‌یرمو می‌گوید: «دیدگاه او به گونه‌ای است که با نحوه دیدن حرکت و احساسی که می‌خواهید از حرکت داشته باشید، کاملاً سازگار است. او همه این‌ها را در نظر می‌گیرد.»
ارتباط با رودریگز و ارسال کلیپ‌های رقص
با دسترسی محدود به رودریگز، آن‌ها کلیپ‌هایی از رقص لنس گی‌یرمو ارسال می‌کردند. دنیل استن-گی‌یرمو توضیح می‌دهد: «این کار برای این بود که او بتواند ببیند صحنه به کدام سمت می‌رود.»
لنس گی‌یرمو می‌گوید: “کمک به همکاران رقصنده، پیشینه رودریگز به عنوان یک بازیکن بسکتبال بود. او قبلاً در حرکت دادن عالی بود و سپس تجربه‌ای در سالسا داشت.”
لنس گی‌یرمو می‌گوید: “ما به همه این امکانات دسترسی داشتیم. اما به نظر من، مهم‌ترین نکته این بود که او بسیار مشتاق بود و به ما اعتماد کامل داشت.”
توسط
توسط
توسط
توسط
توسط
توسط
توسط
