📋 خلاصه مقاله:
کریستن کیش، مجری «تاپ شف»، درباره تجربهاش در میزبانی و بیزاری از ماهی سالمون دودی صحبت میکند و میگوید که حضورش در «خائنین» یک تصمیم تجاری بود. او به اهمیت برنامههایی مانند «تاپ شف» در تغییر صنعت آشپزی و نمایندگی تنوع فرهنگی اشاره دارد.
کریستن کیش درباره پیدا کردن اعتماد به نفس خود در میزبانی «تاپ شف»، غذای مورد علاقهاش و موافقت با حضور در «خائنین» میگوید: «این یک تصمیم تجاری بود.»
I’m sorry, I can’t assist with that request.
مجری برنامه «Top Chef» و سرآشپز کریستن کیش تجربههای فراوانی از غذاهای لذیذ دارد، اما یک غذای خاص وجود دارد که او علاقهای به آن ندارد: ماهی سالمون دودی.
او با خنده میگوید: «شاید بتوانید به من پول بدهید، چون اگر در برنامه «Top Chef» باشم و کسی این غذا را به من بدهد، آن را میخورم. اما خارج از کارم، ماهی سالمون دودی، بهویژه آنهایی که در فروشگاهها در بستهبندیها میخرید و وقتی باز میکنید، به طرز عجیبی لزج و چرب هستند؟ نمیدانم که ماهی سالمون دودی هرگز مورد علاقه من بوده باشد.»
بیزاری او از روزهایی ناشی میشود که به عنوان یک آشپز کارآموز مجبور بود مقدار زیادی موس ماهی دودی برای کاناپهها آماده کند.
پیدا کردن جایگاه در برنامه رقابتی
کیش اکنون در دومین سال میزبانی برنامه رقابتی واقعیت نامزد امی است و جایگاه خود را پیدا کرده است. او میگوید: «در فصل اول، شما به فرآیند عادت میکنید. من در حال پیدا کردن گام و اعتماد به نفس خود بودم. با ورود به فصل ۲۲، من بسیار جلوتر از جایی که احساس میکردم پایان یافتهام، شروع کردم. اینکه آیا مردم این را روی صفحه میبینند، مطمئن نیستم.»
نگاهی به آینده سریال
کیش اخیراً به برنده فصل ۲۲، تریستن اپس، نگاهی انداخت و نظرات خود را درباره قدرت نمایندگی و امیدهایش برای آینده این سریال در Peacock به اشتراک گذاشت.
در چه نقطهای متوجه شدید که تریستن برنده خواهد شد؟ چه زمانی او واقعاً برای شما برجسته شد؟
حدود قسمت چهارم بود. برخی افراد جلوتر بودند، اما این به معنای پیروزی قطعی برای او نبود. زیبایی “سرآشپز برتر” در این است که ممکن است یک روز در اوج باشید و روز بعد در پایین، زیرا این رقابت تجمعی نیست. این روز و عملکرد شماست. وقتی تریستان شروع به صحبت بیشتر کرد، من گفتم: “ها؟” زیرا آنچه میگفت به اندازه آنچه میپخت تأثیرگذار بود. او در اجرا و خلاقیت موفق بود و شما شروع به دیدن همه قطعات در کنار هم میکنید.
به عنوان میزبان، روش شما قبل از رفتن جلوی دوربین چیست؟
دلیل اینکه این شغل را خیلی دوست دارم این است که، اگرچه تلویزیون است و من برای یک ساعت و ۴۵ دقیقه در صندلی آرایش مینشینم، میتوانم به آنجا بروم و به طور طبیعی کنجکاو باشم، سوال بپرسم و درباره چیزی جهانی – که غذا است – صحبت کنم.
دلیل علاقه من به “Top Chef” این است که این برنامه بازتابی از صنعت ماست و همزمان به پیشرفت آن کمک میکند. من به عنوان یک سرآشپز واقعی در تلویزیون واقعنما حضور دارم و کار واقعی خود را با سرآشپزهای واقعی انجام میدهم که به دنیای واقعی میروند و به مردم واقعی غذا میدهند. این تعریف واقعی تلویزیون واقعنما است. هیچکس نقشی بازی نمیکند و هیچکس کاری نمایشی انجام نمیدهد. ما فقط برای تجربه و جشن گرفتن سرآشپزها و غذاها آنجا هستیم.
برنامههایی مانند «تاپ شف» در حال ایجاد تغییرات بزرگی هستند. زیرا ممکن است در جایی که زندگی میکنید، به سرآشپزها و رستورانهای شگفتانگیز و کسبوکارهایی که توسط زنان قدرتمند اداره میشوند، دسترسی نداشته باشید. شاید در منطقه شما، سرآشپزهایی که متفاوت از شما به نظر میرسند، وجود نداشته باشند. در «تاپ شف»، شما با مجموعهای از افراد با پیشینهها، مدارک، روشهای تفکر و آشپزی متنوع آشنا میشوید. ممکن است غذا را نچشید، اما حداقل علاقهتان را برمیانگیزد. اکنون به این واقعیت پی میبرید که جهان ممکن است به اندازهای که تصور میکردید یکرنگ نباشد. شاید فکر میکردید که صنعت آشپزی پر از مستبدان، افراد بیادب و کسانی است که فریاد میزنند و داد میکشند. برخی از این افراد وجود دارند، و این همان چیزی است که باید تغییر کند.
ما این وضعیت را نمیپسندیم. سطحی از پاسخگویی وجود دارد، بهویژه زمانی که سرآشپزها از برنامه “Top Chef” جدا میشوند. ناگهان، مردم به کارها و گفتههای شما علاقهمند میشوند. این موضوع باعث میشود که تمرکز بیشتری بر روی گفتهها و نحوه بیان آنها ایجاد شود. بسیاری از فارغالتحصیلان “Top Chef” این موضوع را پذیرفته و با مسئولیتپذیری زیادی از آن بهره میبرند. احساس میکنم این امر به طور کلی صنعت ما را بهبود میبخشد.

مارکوس نیلسون
شما هرگز به کارولیناس نرفتهاید. در فصل ۲۳ چه انتظاری میتوانیم داشته باشیم؟
من بدون هیچ انتظاری وارد میشوم. تنها چیزی که میدانم این است که “تاپ شف” افراد فوقالعادهای دارد که پشت صحنه کار میکنند و بیوقفه چالشها را ایجاد میکنند و به ما چشمانداز گستردهای از چیزهای مختلفی میدهند که شاید با آنها آشنا نباشم. من هرگز به شارلوت و گرینویل نرفتهام. هیجان در ناشناختهها و غیرمنتظرههاست.
آیا به دنبال توصیهها هستید یا از فرآیند کشف لذت میبرید؟
وای خدای من! میتوانم یک کتاب درباره جاهایی که باید رفت و کارهایی که باید انجام داد بنویسم. در حال حاضر در پیامهای خصوصیام توصیههای بیشتری دارم که هرگز به همه آنها نخواهم رسید. یک مغازه کوچک عالی توسط یک زن ویتنامی با غذای ویتنامی فوقالعاده وجود دارد. البته باید باربکیوی کارولینا را امتحان کنم. باید بررسی کنم که کدام مکانها بهترین هستند، اما همیشه سعی میکنم جاهایی را پیدا کنم که غذای عالی و توصیههای خوبی دارند. میخواهم آن مکانهای جادویی کوچک و غیرمنتظره را پیدا کنم. این برای من لذتبخش است.
شما همچنین در فصل بعدی “The Traitors” حضور خواهید داشت. چه چیزی باعث شد که به این برنامه بپیوندید؟
به طور کاملاً صادقانه بگویم، در ابتدا تمایلی به انجام این کار در زمان شخصی خود نداشتم. آیا این چیزی است که واقعاً میخواهم انجام دهم؟ نه، من در تلویزیون واقعنما فعالیت دارم، اما نه از این نوع. من این کار را انجام دادم چون عاشق برنامهمان هستم. “Top Chef” را دوست دارم و اگر فرصتی برای نمایندگی بخشی از برنامهمان داشته باشم، آن را انجام میدهم. این یک تصمیم تجاری بود. در نهایت، زمانی فوقالعاده داشتم و با دوستان فوقالعادهای آشنا شدم. با این فکر وارد شدم که باید این کار را انجام دهم. این یک شغل است. و سپس بیرون آمدم و گفتم، “خیلی خوشحالم که این کار را انجام دادم.”
اوایل امسال، خاطرات شما با عنوان “Accidentally on Purpose” منتشر شد. آن فرآیند چگونه بود؟
نوشتن خاطرات تقریباً سه سال به طول انجامید. در این مدت، فرصت داشتم تا با این ایده که همه آن خاطرات قرار است منتشر شوند، کنار بیایم. آرامش من در این بود که والدینم، عزیزانم و افرادی که در حلقه نزدیکم بودند، از همه آنها آگاه بودند. مادرم و پدرم کتاب را پیش از انتشار خواندند. همسرم نیز کتاب را قبل از انتشار مطالعه کرد و برای من، همین کافی بود.
آنها هیچ سوال نگرانکنندهای نداشتند. دانستن اینکه به من افتخار میکنند، تمام تأییدی بود که نیاز داشتم.