پس از اولین نمایش جهانی خود در رقابت در جشنواره فیلم لوکارنو، فیلم چهارم پرشور کارگردان صربستانی مستقر در رومانی، ایوانا ملادنویچ، با عنوان “Sorella di Clausura”، به جشنواره فیلم سارایوو می‌رسد، جایی که برای کسب افتخارات برتر در این جشنواره بوسنیایی با سابقه رقابت خواهد کرد.

آخرین اثر کارگردان که او آن را به عنوان “طنزی همدلانه از ملودرام‌های عاشقانه” توصیف می‌کند، با بازی جسورانه کاتیا پاسکاریو (“بدشانسی یا پورن دیوانه”) در نقش استلا، یک ضدقهرمان بدبین و عاشق‌پیشه که مصمم است با موضوع وسواس خود ملاقات کند: ستاره پاپ بالکان، بوبان، که توسط پدر کارگردان، میودراگ ملادنویچ، به تصویر کشیده می‌شود.

این یک کمدی رمانتیک یک‌طرفه است که در آن استلا با تمام توان تلاش می‌کند تا به روباه نقره‌ای جذاب دست یابد، حتی در حالی که برای گذران زندگی و مقابله با فشارهای اجتماعی برای تولید مثل دست و پنجه نرم می‌کند. این فیلم در بالکان و در آستانه بحران اقتصادی ۲۰۰۸ جریان دارد و کارگردان اظهار می‌کند که به بررسی “رابطه بین جنسیت و سرمایه” می‌پردازد و کلیشه‌های آشنای کمدی‌های رمانتیک را به چالش می‌کشد.

«حتی اگر فیلم با ساختار یک ملودرام یا حتی یک کمدی رمانتیک بازی کند، البته که این‌گونه نیست»، ملادنویچ به ورایتی می‌گوید. «در ابتدا حتی به این اصطلاحات فکر نمی‌کردیم – یک ‘ملودرام زیرکانه’ – اما از آنجا که فیلم از دیدگاه کارگردانی به این شکل نزدیک شده است، می‌توانم به این مرجع اشاره کنم. استلا قطعاً یک شخصیت معمولی کمدی رمانتیک نیست و فکر می‌کنم این عالی است»، او اضافه می‌کند. «بسیار خوب است که شخصیت‌هایی مانند استلا خلق کنیم: پیچیده، ناقص و بسیار واقعی.»

«سورلا دی کلاوسورا» بر اساس رویدادهای واقعی ساخته شده و به آنکا پاپ، خواننده‌ای که در آخرین فیلم بلند کارگردان، «ایوانا وحشتناک» بازی کرده بود و به طرز غم‌انگیزی در یک تصادف رانندگی در حالی که آن فیلم در حال تکمیل بود، جان باخت، تقدیم شده است.

ملادنویچ در سال ۲۰۱۶ با پاپ آشنا شد و بلافاصله ارتباطی عمیق با این موسیقیدان که به طور خستگی‌ناپذیر از هنرمندان زیرزمینی در رومانی حمایت می‌کرد، احساس کرد. کارگردان می‌گوید: «او الهام‌بخش بسیاری از کارهایی بود که انجام دادم. به آنچه او در تلاش برای دستیابی به آن بود، در حالی که در محیطی بسیار قضاوت‌گر زندگی می‌کرد، احترام می‌گذارم.»

روزی پاپ با یک دست‌نوشته دیوانه‌وار که در تلاش برای انتشار آن بود، به ملادنویچ مراجعه کرد. این دست‌نوشته توسط یک زن جوان فقیر به نام لیلیانا پلیچی از شهر استانی تیمیشوارا نوشته شده بود و به وسواس او با یک ستاره پاپ معروف می‌پرداخت.

ملادنویچ که با مومیر میلوشویچ و همکار قدیمی‌اش آدریان شیپ برای تبدیل داستان پلیچی به «سورلا دی کلازورا» همکاری کرد، می‌گوید: «این دست‌نوشته بسیار خنده‌دار و هوشمندانه و… بی‌رحمانه است.» «آنچه مرا جذب کرد شدت صدای روایی بود: طنزی پانک و تیز با خودایرونی بی‌رحمانه.»

اگرچه این فیلم محصولی از لحظه‌ای تاریخی است، زمانی که “یک پنجره کوچک از رونق” در رومانی وجود داشت که به زودی فرو خواهد ریخت، اما به‌خوبی درک می‌کند که چسبیدن به حاشیه‌ها چه معنایی دارد – و این کار را در کشوری انجام می‌دهد که خود در حاشیه اتحادیه اروپا برای بقا تلاش می‌کند.

“حتی اگر [استلا] به توهمات خود چسبیده باشد… او کاملاً با آنچه در حال وقوع است و جایگاهش در جامعه آگاه است”، ملادنویچ می‌گوید. “می‌توانید بگویید که استلا دیوانه است، اما به دنیا نگاه کنید.”

«Sorella di Clausura» چهارمین فیلم ملادنویچ است که پس از مستند آغازین او «Turn Off the Lights» (۲۰۱۲) که در جشنواره تریبکا به نمایش درآمد و فیلم‌های داستانی او «Soldiers. Story From Ferentari» که در سال ۲۰۱۷ در تورنتو به نمایش گذاشته شد و «Ivana the Terrible» که در سال ۲۰۱۹ جایزه ویژه هیئت داوران را در لوکارنو به دست آورد، ساخته شده است.

این فیلم توسط آدا سولومون از شرکت رومانیایی microFILM و ملادنویچ از شرکت صربستانی Dunav 84 تولید شده است. این اثر به طور مشترک توسط اینس واسیلیویچ و استفانو ساردو برای شرکت ایتالیایی Nightswim و برنات مانزانو از شرکت تولید اسپانیایی Boogaloo Films تولید شده است. شرکت فروش و تولید مستقر در پاریس B-Rated International مسئولیت فروش جهانی این فیلم را بر عهده دارد.

پس از نمایش فیلم در لوکارنو، ملادنویچ می‌گوید که چندین بیننده «خواهر کلوزورا» را به عنوان «ادامه‌ای بر ایوانای وحشتناک» توصیف کردند. آخرین اثر کارگردان قطعاً با طنز تند و حساسیت‌های گزنده آن فیلم مشترک است. او این اثر را به عنوان «کمدی تلخ و شیرین آداب و رسوم درباره باورهای مردم در مورد جنسیت در کشوری در حاشیه اتحادیه اروپا» توصیف می‌کند، هرچند که این آداب و رسوم اغلب دچار کمبود هستند.

کارگردان از هم‌نویسنده‌اش، شیپ، برای کمک به تیز کردن لحن تند و حساسیت‌های پانک فیلم تشکر می‌کند. ملادنویچ می‌گوید: «او کسی است که سال‌هاست در حال تحقیق درباره طنز طبقه کارگر است – به ویژه در رمانش ‘سرباز. داستانی از فرنتاری’ که ما نیز آن را به فیلم تبدیل کردیم.» این نوع طنز، ‘دی آوتوبازا’ – که او دوست دارد آن را ‘طنز راننده کامیون’ بنامد – در آثار قبلی او نیز حضور داشت. این طنز در طبقه کارگر ریشه دارد، جایی که جوک‌ها گرم، ناقص و برای ایجاد همبستگی طراحی شده‌اند.

«در حالی که سینمای رومانی در سال‌های اخیر اغلب از کمدی‌های خام برای تحریک حساسیت‌های نخبگان استفاده کرده است، ما مصمم بودیم که هوشمندانه عمل نکنیم — نه اینکه جوک‌های مبتذل را در لایه‌های پیچیده پس‌طنز بپیچیم، بلکه آنها را گرم، ناقص و زنده نگه داریم.»

با این حال، جوک‌های مبتذل در «Sorella di Clausura» به وفور یافت می‌شوند، از جمله یکی از صحنه‌های نه‌چندان‌جنسی که احتمالاً یکی از پرحرف‌ترین صحنه‌های امسال در سینماها خواهد بود. آیا کارگردان نگران بود که چنین کمدی اغراق‌آمیزی ممکن است بیش از حد پیش برود؟

«برای ما، ‘اغراق‌آمیز’ به معنای تظاهر به چیزی بود که نیستیم.» ملادنویچ می‌گوید. «فکر می‌کنم ترس از تلاش بیش از حد بخش بزرگی از بحث‌های ما بود، زیرا ما قبلاً شخصیت‌های زیادی داشتیم — نمی‌خواستیم در ارائه ساده آنها شکست بخوریم. تلاش برای ساختن یک فیلم ‘پیچیده’ چیزی نیست که باید از من و آدی انتظار داشته باشید.» او ادامه می‌دهد: «و احتمالاً حتی نمی‌دانیم چگونه این کار را انجام دهیم.»

این به این معنا نیست که صحنه‌هایی وجود نداشتند که باید حذف می‌شدند. کارگردان با خنده می‌گوید: «همراهی با سلیقه خوب واقعاً دشوار است — منظورم همان چیزی است که ما به آن “سلیقه خوب” می‌گوییم. طنز بالکان خط بسیار حساسی دارد که باید با دقت از آن عبور کرد. در فیلم‌ها به راحتی می‌تواند قدیمی به نظر برسد یا به کلیشه‌ها تبدیل شود — و سپس فیلم‌ها به طور پیش‌فرض به آن تقلیل می‌یابند. ما می‌دانیم که چگونه دیده می‌شویم، بنابراین بازی با این ایده‌ها به معنای راه رفتن بر روی خط بسیار نازکی است که باید با دقت به آن نزدیک شد.»

جشنواره فیلم سارایوو از ۱۵ تا ۲۲ اوت برگزار می‌شود.