📋 خلاصه مقاله:
لئوناردو دیکاپریو در مصاحبه‌ای با پل توماس اندرسون فاش کرد که بزرگترین پشیمانی حرفه‌ای‌اش رد کردن نقش در فیلم “شب‌های بوگی” است، اما اکنون پس از ۳۰ سال، با فیلم “یک نبرد پس از دیگری” که اولین همکاری سینمایی آن‌هاست، به سینما بازگشته‌اند. دیکاپریو نقش یک انقلابی شکست‌خورده را بازی می‌کند و از همکاری با اندرسون به عنوان آرزویی دیرینه یاد می‌کند.
لئوناردو دیکاپریو توسط کارگردان فیلم “یک نبرد پس از دیگری”، پل توماس اندرسون برای آخرین شماره مجله اسکوایر مصاحبه شد و فاش کرد که بزرگترین پشیمانی حرفه‌ای او رد کردن پیشنهاد بازی در فیلم “شب‌های بوگی” از اندرسون است.
دیکاپریو انتخاب نخست اندرسون برای ایفای نقش ادی آدامز بود، دانش‌آموزی که ترک تحصیل کرده و به یکی از ستاره‌های محبوب صنعت پورن با نام دیرک دیگلر تبدیل می‌شود. اما دیکاپریو پیش‌تر به «تایتانیک» متعهد شده بود، نقشی که او را به یک ستاره جهانی سینما بدل کرد.
«حتی با اینکه اینجا هستی، می‌گویم: بزرگترین پشیمانی من این است که در ‘Boogie Nights’ بازی نکردم،» دیکاپریو اعتراف کرد. «این فیلمی عمیق از نسل من بود. نمی‌توانم کسی جز مارک [والبرگ] را در آن تصور کنم. وقتی بالاخره آن فیلم را دیدم، فقط فکر کردم که یک شاهکار است. این طنزآمیز است که تو کسی هستی که این سوال [درباره پشیمانی‌ها] را می‌پرسی، اما حقیقت دارد.»
اکنون، دیکاپریو و اندرسون پس از ۳۰ سال با فیلم «یک نبرد پس از دیگری» که نخستین همکاری سینمایی آن‌هاست و در سپتامبر امسال به روی پرده سینماها می‌رود، بازگشته‌اند. دیکاپریو در این فیلم نقش باب فرگوسن، یک انقلابی شکست‌خورده که برای نجات دختر نوجوانش ویلا (چیس اینفینیتی) مبارزه می‌کند، را ایفا می‌کند.
اندرسون از دیکاپریو پرسید: «چرا این همکاری اینقدر طول کشید؟»
«می‌دانم که ‘یک نبرد پس از دیگری’ مدت‌ها روی میز شما بوده است،» دیکاپریو پاسخ داد. «این داستانی شخصی برای شما بود و به‌طور قطع به دنیایی که اکنون در آن زندگی می‌کنیم مربوط می‌شود. اما در نهایت، دلیل اصلی که می‌خواستم این فیلم را بسازم بسیار ساده بود: من می‌خواستم با شما—پاول—کار کنم. حدود بیست سال است که این آرزو را دارم و این ایده انقلابی شکست‌خورده که می‌خواهد گذشته‌اش را پاک کند و ناپدید شود و سعی کند زندگی عادی‌ای را با بزرگ کردن دخترش داشته باشد، برایم جذاب بود.»
«هوانورد» دومین همکاری دیکاپریو و مارتین اسکورسیزی بود. دیکاپریو در این درام زندگی‌نامه‌ای نقش تاجر بزرگ هاوارد هیوز را بازی کرد و نامزدی اسکار بهترین بازیگر را به دست آورد.
«من با مارتین [اسکورسیزی] در فیلم ‘دار و دسته‌های نیویورکی’ همکاری کرده بودم و به مدت ده سال کتابی درباره هاوارد هیوز را با خودم حمل می‌کردم،» دیکاپریو توضیح داد. «تقریباً قرار بود با مایکل مان این کار را انجام دهم، اما به دلیل تداخل برنامه‌ها، آن را به مارتین سپردم. در آن زمان سی ساله بودم. این اولین باری بود که به عنوان بازیگر احساس کردم به طور ضمنی بخشی از تولید هستم، نه فقط بازیگری که برای ایفای نقش استخدام شده‌ام. به شیوه‌ای کاملاً جدید احساس مسئولیت کردم. همیشه به آن فیلم افتخار کرده‌ام و آن را به عنوان بخشی کلیدی از رشد خود در این صنعت و پذیرش نقش یک همکار واقعی برای اولین بار احساس کرده‌ام.»
توسط
توسط
توسط
توسط
توسط
توسط
توسط
