عصر برندگان امی: چگونه «Adolescence»، «Severance» و «The Studio» به موفقیت بزرگ دست می‌یابند؟

آیا شاهد “جارو کردن امی” بیشتری خواهیم بود؟

آکادمی تلویزیون با بیش از ۲۵,۰۰۰ عضو رأی‌دهنده، از ۳۱ گروه همکار تشکیل شده است که هر کدام نماینده یک حوزه تخصصی خاص هستند؛ از جمله بازیگران، نویسندگان، ویراستاران و غیره. از میان بسیاری از دسته‌ها، تنها ۱۵ دسته توسط کل اعضا رأی‌گیری می‌شود. این دسته‌ها شامل کمدی برجسته، درام، سریال محدود یا آنتولوژی، فیلم تلویزیونی، سریال گفت‌وگو، ویژه‌برنامه متنوع (زنده و ضبط‌شده)، فرم کوتاه (کمدی، درام، متنوع، غیر داستانی یا واقعیت)، سریال غیر داستانی میزبانی‌شده، واقعیت ساختارمند و غیر ساختارمند، مسابقه واقعیت، برنامه متنوع نوشته‌شده و نمایش بازی هستند.

برخلاف اسکار که به همه اعضای واجد شرایط اجازه می‌دهد در دور نهایی رأی دهند، امی‌ها هم در نامزدی و هم در انتخاب برندگان به گروه‌های همکار خاصی محدود می‌شوند. این انحصار، چشم‌انداز رأی‌گیری را شکل می‌دهد و توضیح‌دهنده ظهور پدیده‌ای مدرن است: جارو کردن امی.

تنها یک بار قبل از سال ۲۰۲۰، یک سریال توانسته بود هر هفت دسته اصلی (سریال، بازیگری، نویسندگی و کارگردانی) را برنده شود: «فرشتگان در آمریکا» از HBO در سال ۲۰۰۴. سپس در دوران کووید، شگفتی رخ داد: «Schitt’s Creek» از Pop TV در فصل نهایی خود همه جوایز را جارو کرد — نتیجه‌ای که کمتر کسی انتظارش را داشت، با توجه به اینکه در پنج فصل اول خود تنها یک بار نامزد شده بود و هرگز برنده نشده بود.

نتفلیکس در سال ۲۰۲۱ با فصل چهارم «The Crown» به همین ترتیب عمل کرد و هفت جایزه اصلی را به دست آورد. از آن زمان، جارو کردن کامل کمیاب شده است، اما تسلط همچنان ادامه دارد.

فصل اول سریال «The White Lotus» از شبکه HBO که در آن زمان به عنوان یک سریال محدود شناخته می‌شد، در پنج دسته از هفت دسته‌ای که واجد شرایط بود برنده شد — عمدتاً به دلیل عدم ارسال بازیگر نقش اصلی. سپس در جوایز امی ۲۰۲۳ (که به دلیل اعتصابات WGA-SAG در ژانویه ۲۰۲۴ برگزار شد)، فصل نهایی سریال «Succession» از HBO شش جایزه از هفت جایزه را به دست آورد و تنها در بخش بازیگر نقش مکمل زن درام شکست خورد. در همین حال، سریال «The Bear» از FX با جارو کردن تمام شش دسته اصلی خود به نمایش درآمد — اگرچه به طور قابل توجهی بازیگر نقش اصلی کمدی را ارسال نکرد و آیو ابدیری به جای آن در نقش مکمل برنده شد.

سریال «Beef» از نتفلیکس نیز پنج جایزه از هفت دسته اصلی خود را به دست آورد و تنها به پل والتر هاوزر («Black Bird») و نیسی نش-بتس («Dahmer – Monster: The Jeffrey Dahmer Story») باخت.

نه ماه بعد به مراسم سپتامبر ۲۰۲۴ می‌رسیم: «Hacks» یکی از بزرگترین شگفتی‌های اخیر امی را رقم زد و سریال کمدی را بر فصل دوم محبوب «The Bear» پیروز کرد. این شکست برای FX چندان دردناک نبود — «The Bear» همچنان رکورد ۱۰ برد را ثبت کرد، از جمله پنج جایزه از شش جایزه بازیگری. تنها نویسندگی و بازیگر نقش اول به «Hacks» و ستاره‌اش جین اسمارت و تیم نویسندگی لوسیا آنیلو، پل دبلیو. داونز و جن استاتسکی رسید.

FX همچنین با «Shōgun» در بخش درام تسلط داشت و رکورد جدیدی برای بردهای درام ثبت کرد، در حالی که «Baby Reindeer» نتفلیکس پنج جایزه از شش جایزه خود را به دست آورد.

در عصر پیروزی‌های تقریباً کامل، این روند به یک هنجار تبدیل شده است. و به عنوان یک تحلیل‌گر که سال‌هاست امی را پوشش می‌دهد، باید اعتراف کنم: سخت است که انتظار نداشته باشیم. اما آیا باید این‌گونه باشد؟

اگر گذشته مقدمه‌ای باشد، درام فکری Apple TV+ به نام «Severance»، طنز با مفهوم بالای «The Studio» و مینی‌سریال جنایی بریتانیایی «Adolescence» آماده‌اند تا به موفقیت‌های بزرگ بعدی تبدیل شوند.

محبوبیت در میان چهار شاخه بزرگ آکادمی — مدیران، بازیگران، نویسندگان و تدوین‌گران — کمک بزرگی است. سریال‌هایی که از حمایت قوی در این گروه‌ها برخوردارند، معمولاً عملکرد خوبی دارند. و در حالی که مدیران فقط به سریال‌ها رأی می‌دهند، منطقی است که بسیاری از آن‌ها از پرچمدار استودیوی خود حمایت کنند.

HBO Max با ۱۴۲ نامزدی رکوردشکن وارد رقابت می‌شود و سه سریال درام را به میدان می‌آورد: فصل دوم سریال زامبی محبوب «The Last of Us»، سریال پزشکی پرطرفدار «The Pitt» و سومین فصل از «The White Lotus» اثر مایک وایت. اگرچه «The Pitt» کمترین نامزدی را در بین این سه دارد، اما ممکن است مسیر روشنی به سوی طلای سریال درام داشته باشد.

نوآ وایل در رقابت نزدیکی با آدام اسکات، بازیگر اصلی «Severance» قرار دارد که سریالش ۲۷ نامزدی خیره‌کننده کسب کرده است. نامزدی‌های حمایتی مانند کاترین لانا‌سا و نامزدی در بخش‌های نویسندگی و کارگردانی، ابزار قدرتمندی به «Severance» می‌دهد، اما آیا می‌تواند با وایل به عنوان چهره مرکزی به موفقیت کامل دست یابد؟

درامدی مایک وایت به آرامی به پایان نمی‌رسد. «نیلوفر سفید» با قسمت «مهمانی ماه کامل» و مونولوگ خیره‌کننده سم راکول، به همراه حضور قوی والتون گوگینز و کری کون در نقش‌های مکمل، در حال جلب توجه است.

اما «جدایی» همچنان می‌تواند از آن پیشی بگیرد. اسکات در نقش اصلی این درام یکی از مدعیان برتر است و هم‌بازی‌هایش ترامل تیلمان و جان تورتورو می‌توانند هر یک از رقبا را شکست دهند. پیروزی تیلمان می‌تواند تاریخی باشد، زیرا او اولین مرد سیاه‌پوستی خواهد بود که در این دسته برنده می‌شود و این یک ورود بسیار شایسته به تاریخ خواهد بود.

در بخش بازیگر زن اصلی، بریت لور ممکن است از این فرصت بهره‌مند شود که کتی بیتس تنها نامزد از سریال «متلاک» شبکه CBS است. در ۲۰ سال گذشته، تنها دو جایزه امی برای بازیگر زن اصلی درام به عنوان تنها نامزدهای سریال‌هایشان اهدا شده است — تاتیانا ماسلانی برای «یتیم سیاه» در سال ۲۰۱۶ و پاتریشیا آرکت برای «مدیوم» در سال ۲۰۰۵. این مسیر دشواری است، حتی برای بیتس که به عنوان مسن‌ترین نامزد بازیگر زن اصلی درام تاریخ‌ساز شده است.

در مورد آرکت، او با سریال «جدایی» در بخش بازیگر مکمل بازگشته است و با هفت نامزدی گذشته و یک برد دیگر امی برای «عمل» در سال ۲۰۱۹، او در دنیای امی حکمرانی می‌کند. با نبود هم‌بازی‌هایی که رای‌ها را تقسیم کنند — برخلاف «نیلوفر سفید» که چهار زن در همان دسته دارد — او می‌تواند به راحتی به یک برد دیگر دست یابد، به ویژه اگر «جدایی» در بخش‌های دیگر نیز برنده شود.

سپس «استودیو» وجود دارد که با «خرس» برای بیشترین نامزدی‌های کمدی تاریخ برابر شده است. «هکس» دو نامزدی کلیدی را از دست داد، از جمله پل دبلیو. داونز در بخش بازیگر مکمل، که در را برای «استودیو» به طور گسترده‌ای باز می‌کند.

آیک بارینهولتز در رقابتی سخت با هریسون فورد ۸۳ ساله (در سریال «Shrinking») قرار دارد، در حالی که جایزه نویسندگی ممکن است به «The Studio» یا به شگفتی‌ساز: «The Rehearsal» ناتان فیلدر برسد که با چهار نامزدی غیرمنتظره توجه‌ها را به خود جلب کرده است. وقتی نویسندگان برای یک سریال تلاش ویژه‌ای می‌کنند، می‌تواند معنای خاصی داشته باشد. به «My Name is Earl» نگاه کنید که در سال ۲۰۰۶ اولین و همچنان تنها سریالی بود که جایزه نویسندگی و کارگردانی را برد، اما برای سریال کمدی نامزد نشد. آیا فیلدر می‌تواند به همان اوج دست یابد؟

با این حال، «پنگوئن» می‌تواند این روند را دگرگون کند. کالین فارل و کریستین میلیوتی در نقش‌های اصلی تهدیدی جدی به حساب می‌آیند. استیون گراهام، که هم خالق و هم ستاره است، نامزدی قوی دارد، اما آیا بازیگران فرد دیگری را انتخاب خواهند کرد در حالی که از هر جنبه‌ای از این نمایش حمایت می‌کنند؟ اوون کوپر و ارین دوهرتی در نقش‌های مکمل پیشتاز هستند و به نظر می‌رسد که این نمایش در نویسندگی و کارگردانی نیز موفقیت‌آمیز خواهد بود. یک جارو کردن جزئی واقع‌بینانه به نظر می‌رسد.

راه پیش رو طولانی است و تغییرات به سرعت رخ می‌دهند. اما اگر سال‌های اخیر نشانه‌ای باشد، شب امی ۲۰۲۵ ممکن است بار دیگر به تعداد کمی از سریال‌ها تعلق داشته باشد که هر کدام امیدوارند تمامی جوایز را به دست آورند.

پیش‌بینی برندگان در زیر آمده است و نمودارهای امی در روزهای آینده به‌روزرسانی خواهند شد.

هفتاد و هفتمین جوایز امی توسط نیت بارگاتزه میزبانی خواهد شد و به صورت زنده در روز یکشنبه، ۱۴ سپتامبر ساعت ۸ شب به وقت شرقی/۵ بعد از ظهر به وقت پاسیفیک از شبکه CBS پخش خواهد شد و همچنین به صورت زنده و درخواستی از طریق بسته‌های انتخابی در Paramount+ پخش خواهد شد.

سریال درام:
«Severance» (Apple TV+)

سریال کمدی:
«The Studio» (Apple TV+)

سریال محدود:
«Adolescence» (Netflix)

فیلم تلویزیونی:
«Rebel Ridge» (Netflix)

بازیگر نقش اول مرد درام:
نوآ وایل، «The Pitt» (HBO Max)

بازیگر نقش اول مرد کمدی:
ست روگن، «The Studio» (Apple TV+)

بازیگر نقش اول مرد سریال محدود:
استیون گراهام، «Adolescence» (Netflix)

بازیگر نقش اول زن درام:
بریت لوور، «Severance» (Apple TV+)

بازیگر نقش اول زن کمدی:
جین اسمارت، «Hacks» (HBO Max)

بازیگر نقش اول زن سریال محدود:
میشل ویلیامز، «Dying for Sex» (FX)

بازیگر مکمل درام:
ترامل تیلمان، “جدایی” (Apple TV+)

بازیگر مکمل کمدی:
آیک بارینهولتز، “استودیو” (Apple TV+)

بازیگر مکمل محدود:
اوون کوپر، “نوجوانی” (Netflix)

بازیگر مکمل زن درام:
پاتریشیا آرکت، “جدایی” (Apple TV+)

بازیگر مکمل زن کمدی:
کاترین اوهارا، “استودیو” (Apple TV+)

بازیگر مکمل زن محدود:
ارین دوهرتی، “نوجوانی” (Netflix)

بازیگر مهمان درام:
شاون هاتوسی، “پیت” (HBO Max)

بازیگر مهمان زن درام:
کیتلین دیور، “آخرین ما” (HBO Max)

بازیگر مهمان کمدی:
برایان کرانستون، “استودیو” (Apple TV+)

بازیگر مهمان زن کمدی:
جولیان نیکلسون، “هکس” (HBO Max)

برنامه رقابتی:
“The Traitors” (Peacock)

واقعیت ساختار یافته:
“Antiques Roadshow” (PBS)

واقعیت بدون ساختار:
“Love on the Spectrum” (Netflix)

سریال گفتگو:
“The Daily Show” (Comedy Central)

تنوع نوشته شده:
“Last Week Tonight with John Oliver” (HBO Max)

ویژه برنامه زنده تنوع:
“SNL50: The Anniversary Special” (NBC)

ویژه برنامه ضبط شده تنوع:
“Adam Sandler: Love You” (Netflix)

سریال مستند:
“Social Studies” (FX)

ویژه برنامه مستند:
“Will & Harper” (Netflix)

غیر داستانی با مجری:
“Conan O’Brien Must Go” (HBO Max)

شایستگی استثنایی:
«من سلین دیون هستم» (Prime Video)

کارگردانی درام:
بن استیلر، «جدایی» (Apple TV+)

کارگردانی کمدی:
ست روگن و ایوان گلدبرگ، «استودیو» (Apple TV+)

کارگردانی محدود:
فیلیپ بارانتینی، «نوجوانی» (Netflix)

کارگردانی مستند:
مت ولف، «پی-وی به عنوان خودش» (HBO Max)

کارگردانی ویژه برنامه متنوع:
لیز پاتریک، «SNL50: ویژه سالگرد» (NBC)

کارگردانی سریال متنوع:
پل پنولینو، «هفته گذشته امشب با جان اولیور» (HBO Max)

کارگردانی واقع‌نما:
سیان اوکلری، «عشق در طیف» (Netflix)

نویسندگی درام:
«نیلوفر سفید» (HBO Max) – «مهمانی ماه کامل» نوشته مایک وایت

نویسندگی کمدی:
«تمرین» (HBO Max) – «کد خلبان» نوشته ناتان فیلدر

نویسندگی محدود:
«Adolescence» (نتفلیکس) – سریالی از جک تورن و استفن گراهام

نویسندگی سریال‌های متنوع:
«The Daily Show» (کمدی سنترال)

نویسندگی ویژه‌برنامه متنوع:
«Your Friend, Nate Bargatze» (نتفلیکس)

نویسندگی غیر داستانی:
«Martha» (نتفلیکس) به کارگردانی آر جی کاتلر

مسابقه تلویزیونی:
«Jeopardy» (ای‌بی‌سی)

مجری مسابقه تلویزیونی:
جیمی کیمل، «Who Wants to be a Millionaire» (ای‌بی‌سی)

مجری برنامه واقع‌نما:
آلن کامینگ، «The Traitors» (پیکاک)

بازیگری درام:
«The Pitt» (اچ‌بی‌او مکس)

بازیگری کمدی:
«The Studio» (اپل تی‌وی+)

بازیگری محدود:
«Monsters: The Lyle and Erik Menendez Story» (نتفلیکس)

بازیگری واقع‌نما:
«Love on the Spectrum» (نتفلیکس)

برنامه انیمیشنی:
«The Simpsons» (فاکس)

صداپیشگی شخصیت:
آلن تودیک، «Andor» (دیزنی+)

اجراگر فرم کوتاه:
تام سگورا، «Bad Thoughts» (نتفلیکس)

تولید معاصر یک ساعته:
«The Penguin» (HBO Max) – «Homecoming»

تولید دوره‌ای فانتزی یک ساعته:
«Andor» (دیزنی+) – «Who Are You?»

تولید روایتی نیم ساعته:
«What We Do in the Shadows» (FX) – «Headhunting»

تولید متنوع/واقع‌نما:
«Saturday Night Live» (NBC) – «میزبان: لیدی گاگا»

تولید ویژه متنوع:
«The Oscars» (ABC)

فیلمبرداری سریال نیم ساعته:
«The Studio» (اپل تی‌وی+) – «The Oner»

سینماتوگرافی سریال یک ساعته:
“Severance” (Apple TV+) – “سلام، خانم کوبل”

سینماتوگرافی محدود:
“Adolescence” (Netflix) – “قسمت ۲”

سینماتوگرافی غیر داستانی:
“۱۰۰ Foot Wave” (HBO Max) – “فصل سوم – Cortes Bank”

سینماتوگرافی واقعیت:
“Life Below Zero” (National Geographic) – مجموعه آثار

لباس‌های دوره‌ای:
“Bridgerton” (Netflix) – “به سوی نور”

لباس‌های فانتزی/علمی-تخیلی:
“Agatha All Along” (Disney+) – “دوست من را دنبال کن”

لباس‌های معاصر:
“The White Lotus” (HBO Max) – “ارواح یکسان، اشکال جدید”

لباس‌های معاصر محدود:
“The Penguin” (HBO Max) – “چیز بزرگ یا کوچک”

ویرایش درام:
“Andor” (Disney+) – “تو کی هستی؟”

ویرایش کمدی:
“The Bear” (FX) – “فردا”

ویرایش محدود:
“The Penguin” (HBO Max) – “چیز بزرگ یا کوچک”

ویرایش چند دوربینه:
“Mid-Century Modern” (Hulu) – “به سلامتی شما، خانم اشنایدرمن”

ویرایش برنامه‌های متنوع:
“Ali Wong: Single Lady” (Netflix)

ویرایش بخش متنوع:
“SNL50: The Anniversary Special” (NBC) – کمدی فیزیکی (بخش)

ویرایش غیر داستانی:
“Super/Man: The Christopher Reeve Story” (HBO Max)

ویرایش واقعیت:
“The Traitors” (Peacock) – “آغاز نبرد”

ویرایش بدون ساختار:
“Welcome to Wrexham” (FX) – “تا آخرین لحظه”

آرایش معاصر بدون پروتز:
“The Last of Us” (HBO Max) – “روز اول”

آرایش دوره‌ای فانتزی بدون پروتز:
«خانه اژدها» (HBO Max) – «اژدهای سرخ و طلا»

آرایش متنوع غیر داستانی واقعیت:
«مسابقه درگ روپال» (MTV) – «عزیزم، من یک درگ کوئین هستم»

آرایش پروتز:
«پنگوئن» (HBO Max) – «پس از ساعات»

مدل مو معاصر:
«امیلی در پاریس» (نتفلیکس) – «بازگشت به اسب دیوانه»

مدل مو دوره‌ای فانتزی:
«بریجرتون» (نتفلیکس) – «دوستان قدیمی»

مدل مو متنوع غیر داستانی واقعیت:
«درگولا برادران بولت» (Shudder) – «خوش آمدید به جهنم»

میکس صدا کمدی درام یک ساعته:
«جدایی» (Apple TV+) – «بندر سرد»

میکس صدا محدود:
«نوجوانی» (نتفلیکس) – «قسمت ۱»

میکس صدا کمدی درام نیم‌ساعته:
«خرس» (FX) – «درها»

میکس صدا متنوع:
«SNL50: ویژه‌برنامه سالگرد» (NBC)

میکس صدا غیر داستانی:
«موسیقی از جان ویلیامز» (دیزنی+)

میکس صدا واقعیت:
«به رکسهام خوش آمدید» (FX) – «تا آخرین لحظه»

ویرایش صدا کمدی درام یک‌ساعته:
«آخرین ما» (HBO Max) – «از میان دره»

ویرایش صدا کمدی درام نیم‌ساعته:
«جواهرات صالح» (HBO Max) – «پیش‌درآمد»

ویرایش صدا انیمیشن:
«پیشتازان فضا: عرشه‌های پایین» (Paramount+) – «نسل جدید بعدی»

ویرایش صدا محدود:
«آینه سیاه» (نتفلیکس) – «USS Callister: به سوی بی‌نهایت»

ویرایش صدا در مستند:
«۱۰۰ فوت موج» (HBO Max) – «فصل سوم – بانک کورتس»

افکت‌های ویژه بصری فصل:
«اندور» (Disney+)

افکت‌های ویژه بصری قسمت تکی:
«پنگوئن» (HBO Max) – «خوشبختی»

آهنگسازی سریال:
«استودیو» (Apple TV+) — آنتونیو سانچز

آهنگسازی محدود:
«پنگوئن» (HBO Max) – میک جیاکینو

آهنگسازی مستند:
«آمریکاها» (NBC) – هانس زیمر، آنژه روزمان، کارا تالوه

کارگردانی موسیقی:
«نمایش نیمه‌وقت سوپر بول LIX اپل موزیک با حضور کندریک لامار» (Fox)

موسیقی و ترانه:
«آگاتا همیشه» (Disney+) – «تصنیف جاده جادوگران» اثر کریستن اندرسون-لوپز و رابرت لوپز

موسیقی عنوان اصلی:
«تلماسه: پیشگویی» (HBO Max) – فولکر برتلمن

فرم کوتاه:
«برنامه شبانه با ست مایرز: اصلاحات» (NBC)

فرم کوتاه غیر داستانی:
«نوجوانی: ساخت نوجوانی» (Netflix)

کمدی بدلکاری:
«کبرا کای» (Netflix)

درام بدلکاری:
«پسرها» (Prime Video)

اجرای بدلکاری:
«اف‌بی‌آی: تحت تعقیب‌ترین‌ها» (CBS) – «حرکت به جلو»

طراحی رقص متنوع:
«بیانسه بول» (Netflix)

طراحی رقص داستانی:
«اتوال» (Prime Video)

طراحی عنوان:
«جدایی» (Apple TV+)

تبلیغات:
«بتمن در برابر بیتمن – استیت فارم»

راوی:
باراک اوباما، «اقیانوس‌های ما» (Netflix)

رسانه‌های نوظهور:
«SNL 50th: ویژه‌برنامه سالگرد: تجربه‌ای فراگیر»

سریال‌های کارگردانی فنی:
«The Voice» (NBC)

ویژه‌برنامه کارگردانی فنی:
«شیر شاه در هالیوود بول» (Disney+)

سریال‌های نورپردازی:
«رقص با ستارگان» (ABC)

ویژه‌برنامه نورپردازی:
«SNL50: ویژه‌برنامه سالگرد» (NBC)